agáim
See also: agaím
Hungarian
Etymology
aga + -im (possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈɒɡaːʲim]
- Hyphenation: agá‧im
Noun
agáim
- first-person singular (multiple possessions) possessive of aga
Declension
Inflection (stem in -a-, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | agáim | — |
accusative | agáimat | — |
dative | agáimnak | — |
instrumental | agáimmal | — |
causal-final | agáimért | — |
translative | agáimmá | — |
terminative | agáimig | — |
essive-formal | agáimként | — |
essive-modal | agáimul | — |
inessive | agáimban | — |
superessive | agáimon | — |
adessive | agáimnál | — |
illative | agáimba | — |
sublative | agáimra | — |
allative | agáimhoz | — |
elative | agáimból | — |
delative | agáimról | — |
ablative | agáimtól | — |