fortifico
See also: fortificó and fortificò
Catalan
Verb
fortifico
- first-person singular present indicative form of fortificar
Italian
Verb
fortifico
- first-person singular present indicative of fortificare
Latin
Etymology
From fortis (“strong”) + -ficō (“make”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /forˈti.fi.koː/, [fɔrˈtɪ.fɪ.koː]
Verb
fortificō (present infinitive fortificāre, perfect active fortificāvī, supine fortificātum); first conjugation
- I strengthen, fortify.
Conjugation
Conjugation of fortificō (first conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | fortificō | fortificās | fortificat | fortificāmus | fortificātis | fortificant |
imperfect | fortificābam | fortificābās | fortificābat | fortificābāmus | fortificābātis | fortificābant | |
future | fortificābō | fortificābis | fortificābit | fortificābimus | fortificābitis | fortificābunt | |
perfect | fortificāvī | fortificāvistī | fortificāvit | fortificāvimus | fortificāvistis | fortificāvērunt, fortificāvēre | |
pluperfect | fortificāveram | fortificāverās | fortificāverat | fortificāverāmus | fortificāverātis | fortificāverant | |
future perfect | fortificāverō | fortificāveris | fortificāverit | fortificāverimus | fortificāveritis | fortificāverint | |
passive | present | fortificor | fortificāris, fortificāre | fortificātur | fortificāmur | fortificāminī | fortificantur |
imperfect | fortificābar | fortificābāris, fortificābāre | fortificābātur | fortificābāmur | fortificābāminī | fortificābantur | |
future | fortificābor | fortificāberis, fortificābere | fortificābitur | fortificābimur | fortificābiminī | fortificābuntur | |
perfect | fortificātus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | fortificātus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | fortificātus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | fortificem | fortificēs | fortificet | fortificēmus | fortificētis | fortificent |
imperfect | fortificārem | fortificārēs | fortificāret | fortificārēmus | fortificārētis | fortificārent | |
perfect | fortificāverim | fortificāverīs | fortificāverit | fortificāverīmus | fortificāverītis | fortificāverint | |
pluperfect | fortificāvissem | fortificāvissēs | fortificāvisset | fortificāvissēmus | fortificāvissētis | fortificāvissent | |
passive | present | fortificer | fortificēris, fortificēre | fortificētur | fortificēmur | fortificēminī | fortificentur |
imperfect | fortificārer | fortificārēris, fortificārēre | fortificārētur | fortificārēmur | fortificārēminī | fortificārentur | |
perfect | fortificātus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | fortificātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | fortificā | — | — | fortificāte | — |
future | — | fortificātō | fortificātō | — | fortificātōte | fortificantō | |
passive | present | — | fortificāre | — | — | fortificāminī | — |
future | — | fortificātor | fortificātor | — | — | fortificantor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | fortificāre | fortificāvisse | fortificātūrus esse | fortificārī | fortificātus esse | fortificātum īrī | |
participles | fortificāns | — | fortificātūrus | — | fortificātus | fortificandus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
fortificandī | fortificandō | fortificandum | fortificandō | fortificātum | fortificātū |
Derived terms
- fortificātiō
Related terms
- faciō
- fortis
- fortiter
- fortitūdō
Descendants
- Catalan: fortificar
- English: fortify
- French: fortifier
- Italian: fortificare
- Portuguese: fortificar
- Romanian: fortifica
- Spanish: fortificar
References
- fortifico in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- fortifico in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
Spanish
Verb
fortifico
- First-person singular (yo) present indicative form of fortificar.