forciér
Franco-Provençal
Etymology
From Vulgar Latin *fortiāre, present active infinitive of *fortiō (“I force”), from Late Latin fortia.
Verb
forciér
- to force
Conjugation
Conjugation of forciér
simple | compound | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
infinitive | forciér | avêr forciê | |||||
gerund | forcient | èyent forciê | |||||
auxiliary verb | avêr | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | forciê | forciêe | |||||
plural | forciês | forciêes | |||||
singular | plural | ||||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | jo (j') | tu (t') | il/elli | nos | vos | ils | |
present | fôrço | fôrces | fôrce | forcens | forciéds | fôrçont | |
imperfect | forciévo | forciéves | forciéve | forciévans | forciévâds | forciévant | |
preterite | forcié | forciés | forciét | forciens, forciérens | forciétes | forciéront | |
future | forceré | forcerés | forcerat | forcerens | forceréds | forceront | |
conditional | forcerê | forcerês | forcerêt | forcerans | forcerâds | forcerant | |
compound tenses | present perfect | present indicative of avêr + past participle | |||||
pluperfect | imperfect indicative of avêr + past participle | ||||||
past anterior | preterite indicative of avêr + past participle | ||||||
future perfect | future indicative of avêr + past participle | ||||||
conditional perfect | conditional of avêr + past participle | ||||||
subjunctive | que je (j') | que te (t') | qu'il/el | que nos | que vos | qu'ils/els | |
present | fôrço | fôrces | fôrce | forcens | forciéds | fôrçont | |
imperfect | forciésso | forciésses | forciésse | forciéssens | forciésséds | forciéssont | |
compound tenses | past | present subjunctive of avêr + past participle | |||||
pluperfect | imperfect subjunctive of avêr + past participle | ||||||
imperative | — | te | — | nos | vos | — | |
fôrce | forcens | forciéds |