fontarius
Latin
Etymology
From fons (“spring”) + -ārius.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /fonˈta.ri.us/, [fɔn̪ˈt̪a.ɾi.ʊs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /fonˈta.ri.us/, [fɔn̪ˈt̪aː.ri.us]
Noun
fontarius m (genitive fontariī or fontarī); second declension
- A plumber.
- A well digger, well master, well builder
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | fontarius | fontaria | fontarium | fontariī | fontariae | fontaria | |
Genitive | fontariī | fontariae | fontariī | fontariōrum | fontariārum | fontariōrum | |
Dative | fontariō | fontariō | fontariīs | ||||
Accusative | fontarium | fontariam | fontarium | fontariōs | fontariās | fontaria | |
Ablative | fontariō | fontariā | fontariō | fontariīs | |||
Vocative | fontarie | fontaria | fontarium | fontariī | fontariae | fontaria |
Synonyms
- fontanarius