fluorit
Hungarian
Etymology
Borrowed from English fluorite.[1]
Pronunciation
- IPA(key): [ˈfluorit]
- Hyphenation: flu‧o‧rit
Noun
fluorit
- fluorite
- Synonym: folypát
Declension
Inflection (stem in -o-, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | fluorit | fluoritok |
accusative | fluoritot | fluoritokat |
dative | fluoritnak | fluoritoknak |
instrumental | fluorittal | fluoritokkal |
causal-final | fluoritért | fluoritokért |
translative | fluorittá | fluoritokká |
terminative | fluoritig | fluoritokig |
essive-formal | fluoritként | fluoritokként |
essive-modal | — | — |
inessive | fluoritban | fluoritokban |
superessive | fluoriton | fluoritokon |
adessive | fluoritnál | fluoritoknál |
illative | fluoritba | fluoritokba |
sublative | fluoritra | fluoritokra |
allative | fluorithoz | fluoritokhoz |
elative | fluoritból | fluoritokból |
delative | fluoritról | fluoritokról |
ablative | fluorittól | fluoritoktól |
non-attributive possessive - singular | fluorité | fluoritoké |
non-attributive possessive - plural | fluoritéi | fluoritokéi |
Possessive forms of fluorit | ||
---|---|---|
possessor | single possession | multiple possessions |
1st person sing. | fluoritom | fluoritjaim |
2nd person sing. | fluoritod | fluoritjaid |
3rd person sing. | fluoritja | fluoritjai |
1st person plural | fluoritunk | fluoritjaink |
2nd person plural | fluoritotok | fluoritjaitok |
3rd person plural | fluoritjuk | fluoritjaik |
References
- Tótfalusi, István. Idegenszó-tár: Idegen szavak értelmező és etimológiai szótára (’A Storehouse of Foreign Words: an explanatory and etymological dictionary of foreign words’). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2005. →ISBN