flavimanus
Latin
Etymology
New Latin; from flāvus (“yellow”) + manus (“hand”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /flaːˈu̯i.ma.nus/, [fɫ̪äːˈu̯ɪmänʊs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /flaˈvi.ma.nus/, [fläˈviːmänus]
Adjective
flāvimanus (feminine flāvimana, neuter flāvimanum); first/second-declension adjective
- (New Latin) yellow-handed
Usage notes
- Used almost exclusively as a taxonomic epithet and thus not normally in inflected forms other than the nominative singular.
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | flāvimanus | flāvimana | flāvimanum | flāvimanī | flāvimanae | flāvimana | |
Genitive | flāvimanī | flāvimanae | flāvimanī | flāvimanōrum | flāvimanārum | flāvimanōrum | |
Dative | flāvimanō | flāvimanō | flāvimanīs | ||||
Accusative | flāvimanum | flāvimanam | flāvimanum | flāvimanōs | flāvimanās | flāvimana | |
Ablative | flāvimanō | flāvimanā | flāvimanō | flāvimanīs | |||
Vocative | flāvimane | flāvimana | flāvimanum | flāvimanī | flāvimanae | flāvimana |