flammigo
Latin
Etymology
flamma (“flame”) + -igō
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈflam.mi.ɡoː/, [ˈfɫ̪ämːɪɡoː]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /ˈflam.mi.ɡo/, [ˈflämːiɡo]
Verb
flammigō (present infinitive flammigāre, perfect active flammigāvī, supine flammigātum); first conjugation
- I emit flame
Conjugation
Conjugation of flammigō (first conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | flammigō | flammigās | flammigat | flammigāmus | flammigātis | flammigant |
imperfect | flammigābam | flammigābās | flammigābat | flammigābāmus | flammigābātis | flammigābant | |
future | flammigābō | flammigābis | flammigābit | flammigābimus | flammigābitis | flammigābunt | |
perfect | flammigāvī | flammigāvistī | flammigāvit | flammigāvimus | flammigāvistis | flammigāvērunt, flammigāvēre | |
pluperfect | flammigāveram | flammigāverās | flammigāverat | flammigāverāmus | flammigāverātis | flammigāverant | |
future perfect | flammigāverō | flammigāveris | flammigāverit | flammigāverimus | flammigāveritis | flammigāverint | |
passive | present | flammigor | flammigāris, flammigāre | flammigātur | flammigāmur | flammigāminī | flammigantur |
imperfect | flammigābar | flammigābāris, flammigābāre | flammigābātur | flammigābāmur | flammigābāminī | flammigābantur | |
future | flammigābor | flammigāberis, flammigābere | flammigābitur | flammigābimur | flammigābiminī | flammigābuntur | |
perfect | flammigātus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | flammigātus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | flammigātus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | flammigem | flammigēs | flammiget | flammigēmus | flammigētis | flammigent |
imperfect | flammigārem | flammigārēs | flammigāret | flammigārēmus | flammigārētis | flammigārent | |
perfect | flammigāverim | flammigāverīs | flammigāverit | flammigāverīmus | flammigāverītis | flammigāverint | |
pluperfect | flammigāvissem | flammigāvissēs | flammigāvisset | flammigāvissēmus | flammigāvissētis | flammigāvissent | |
passive | present | flammiger | flammigēris, flammigēre | flammigētur | flammigēmur | flammigēminī | flammigentur |
imperfect | flammigārer | flammigārēris, flammigārēre | flammigārētur | flammigārēmur | flammigārēminī | flammigārentur | |
perfect | flammigātus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | flammigātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | flammigā | — | — | flammigāte | — |
future | — | flammigātō | flammigātō | — | flammigātōte | flammigantō | |
passive | present | — | flammigāre | — | — | flammigāminī | — |
future | — | flammigātor | flammigātor | — | — | flammigantor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | flammigāre | flammigāvisse | flammigātūrum esse | flammigārī | flammigātum esse | flammigātum īrī | |
participles | flammigāns | — | flammigātūrus | — | flammigātus | flammigandus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
flammigandī | flammigandō | flammigandum | flammigandō | flammigātum | flammigātū |
References
- “flammigo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- flammigo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette