fjölga
Icelandic
Etymology
Compare fjöl- (“poly-, multi-, many”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈfjœlka/
Verb
fjölga (weak verb, third-person singular past indicative fjölgaði, supine fjölgað)
- (transitive, with dative, also impersonal) to increase
Conjugation
fjölga — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) | að fjölga | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) | fjölgað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) | fjölgandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) | ég fjölga | við fjölgum | present (nútíð) | ég fjölgi | við fjölgum |
| þú fjölgar | þið fjölgið | þú fjölgir | þið fjölgið | ||
| hann, hún, það fjölgar | þeir, þær, þau fjölga | hann, hún, það fjölgi | þeir, þær, þau fjölgi | ||
| past (þátíð) | ég fjölgaði | við fjölguðum | past (þátíð) | ég fjölgaði | við fjölguðum |
| þú fjölgaðir | þið fjölguðuð | þú fjölgaðir | þið fjölguðuð | ||
| hann, hún, það fjölgaði | þeir, þær, þau fjölguðu | hann, hún, það fjölgaði | þeir, þær, þau fjölguðu | ||
| imperative (boðháttur) | fjölga (þú) | fjölgið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| fjölgaðu | fjölgiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
Derived terms
- fjölgun
- fjölga sér