fixaj
Romanian
Etymology
Borrowed from French fixage.
Noun
fixaj n (plural fixaje)
- fixing
Declension
Declension of fixaj
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) fixaj | fixajul | (niște) fixaje | fixajele |
genitive/dative | (unui) fixaj | fixajului | (unor) fixaje | fixajelor |
vocative | fixajule | fixajelor |
References
- fixaj in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN