fita
English
Etymology
Borrowed from Russian фита́ (fitá).
Noun
fita (plural fitas)
- The obsolete Cyrillic letter Ѳ, ѳ formerly used in Russian to write proper names and loanwords derived from or via Greek.
Translations
|
Anagrams
- FIAT, Fait, Fiat, fiat
Catalan
Etymology
From Vulgar Latin [petra] fīcta (“fixed [stone]”), from fīgō (“I fasten, fix”).
Pronunciation
- (Balearic, Central) IPA(key): /ˈfi.tə/
- (Valencian) IPA(key): /ˈfi.ta/
Noun
fita f (plural fites)
- milestone, boundary stone
- Synonym: molló
- waypoint
- (mathematics) bound
Derived terms
- fita inferior
- fita superior
- fitar
Related terms
- fit
Further reading
- “fita” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “fita”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2023
- “fita” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “fita” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
Galician
Etymology 1
Probably from Latin vitta (“ribbon”), although the required evolution, with Latin <vi> becoming /fi/, is irregular. Alternatively from Suevic, from a derivative of Proto-Germanic *fetjō, compare Old High German fizza (“thread, tissue”), Old Norse fitja (“to knit”).[1] Compare also Italian fetta.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈfita̝/
Noun
fita f (plural fitas)
- band, ribbon
- (sewing) wristband, girdle, hem
- elongated plot of land
Etymology 2
From Latin fictum (“fixed”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈfita̝/
Adjective
fita f (masculine fito, feminine plural fitas, masculine plural fitos)
- fixed in place; erect
Derived terms
- Pedrafita
Verb
fita
- third-person singular present indicative of fitar
- second-person singular imperative of fitar
References
- “fita” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006–2022.
- “fita” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
- “fita” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
- “fita” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
- “fita” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.
- Joan Coromines; José A. Pascual (1983–1991), “veto”, in Diccionario crítico etimológico castellano e hispánico (in Spanish), Madrid: Gredos
Gothic
Romanization
fita
- Romanization of 𐍆𐌹𐍄𐌰
Hausa
Pronunciation
- IPA(key): /fì.táː/
- (Standard Kano Hausa) IPA(key): [ɸɪ̀.táː]
Noun
fìtā f (possessed form fìtar̃)
- graduation
Icelandic
Etymology
(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)
Pronunciation
- IPA(key): /ˈfɪːta/
- Rhymes: -ɪːta
Noun
fita f (genitive singular fitu, no plural)
- fat
- fatness
Declension
f-w1 | singular | |
---|---|---|
indefinite | definite | |
nominative | fita | fitan |
accusative | fitu | fituna |
dative | fitu | fitunni |
genitive | fitu | fitunnar |
Derived terms
- fitusækinn
- offita (“obesity”)
Verb
fita (weak verb, third-person singular past indicative fitaði, supine fitað)
- (transitive, governs the accusative) to fatten, make fat
- Bændurnir fita dýrin.
- The farmers fatten the animals.
- Bændurnir fita dýrin.
Conjugation
infinitive (nafnháttur) | að fita | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) | fitað | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) | fitandi | ||||
indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) | ég fita | við fitum | present (nútíð) | ég fiti | við fitum |
þú fitar | þið fitið | þú fitir | þið fitið | ||
hann, hún, það fitar | þeir, þær, þau fita | hann, hún, það fiti | þeir, þær, þau fiti | ||
past (þátíð) | ég fitaði | við fituðum | past (þátíð) | ég fitaði | við fituðum |
þú fitaðir | þið fituðuð | þú fitaðir | þið fituðuð | ||
hann, hún, það fitaði | þeir, þær, þau fituðu | hann, hún, það fitaði | þeir, þær, þau fituðu | ||
imperative (boðháttur) | fita (þú) | fitið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
fitaðu | fitiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
strong declension (sterk beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) | fitaður | fituð | fitað | fitaðir | fitaðar | fituð | |
accusative (þolfall) | fitaðan | fitaða | fitað | fitaða | fitaðar | fituð | |
dative (þágufall) | fituðum | fitaðri | fituðu | fituðum | fituðum | fituðum | |
genitive (eignarfall) | fitaðs | fitaðrar | fitaðs | fitaðra | fitaðra | fitaðra | |
weak declension (veik beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) | fitaði | fitaða | fitaða | fituðu | fituðu | fituðu | |
accusative (þolfall) | fitaða | fituðu | fitaða | fituðu | fituðu | fituðu | |
dative (þágufall) | fitaða | fituðu | fitaða | fituðu | fituðu | fituðu | |
genitive (eignarfall) | fitaða | fituðu | fitaða | fituðu | fituðu | fituðu |
Related terms
- fitna
Norwegian Nynorsk
Noun
fita
- (non-standard since 2012) definite singular of fit
Old Norse
Etymology
(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)
Noun
fita f (genitive fitu)
- fat, grease
Declension
feminine | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | fita | fitan | fitur | fiturnar |
accusative | fitu | fituna | fitur | fiturnar |
dative | fitu | fitunni | fitum | fitunum |
genitive | fitu | fitunnar | fitna | fitnanna |
Descendants
- Icelandic: fita f
- >? Norwegian Nynorsk: fete m
References
- “fita”, in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press
Portuguese
Pronunciation
- IPA(key): /ˈfi.tɐ/
- Hyphenation: fi‧ta
Etymology 1
Uncertain. Likely from Latin vitta (“band, ribbon”).
Noun
fita f (plural fitas)
- tape, ribbon, band
- (colloquial) film, movie
- Synonyms: filme, película
- (Portugal, education, slang) a colored ribbon to indicate membership of a faculty
Quotations
For quotations using this term, see Citations:fita.
Derived terms
- fita-cola
- fita demo
- fita dentária
- fita magnética
- fita métrica
Descendants
- → Bengali: ফিতা (phitôa)
- → Hindi: फ़ीता (fītā)
Etymology 2
From Latin ficta.
Noun
fita f (plural fitas)
- act, deception, lie
- É tudo fita!
- It's all an act!
- Deixem-se de fitas!
- Stop pretending!
Quotations
For quotations using this term, see Citations:fita.
Volapük
Noun
fita
- genitive singular of fit ( = fish)
West Makian
Pronunciation
- IPA(key): /ɸiˈ.t̪a/
Verb
fita
- (stative) to be right, correct
Conjugation
Conjugation of fita (stative verb) | ||||
---|---|---|---|---|
singular | plural | |||
inclusive | exclusive | |||
1st person | tifita | mifita | afita | |
2nd person | nifita | fifita | ||
3rd person | inanimate | ifita | difita | |
animate | mafita | |||
imperative | —, fita | —, fita |
References
- Clemens Voorhoeve (1982) The Makian languages and their neighbours, Pacific linguistics (as fitá)