fiska
Faroese
Etymology
From Old Norse fiska (“to fish”), from Proto-Germanic *fiskōną. Corresponds to fisk + -a.
Verb
fiska (third person singular past indicative fiskaði, third person plural past indicative fiskaðu, supine fiskað)
- to fish
Conjugation
Conjugation of fiska
| v-30 | ||||
| infinitive | fiska | |||
|---|---|---|---|---|
| present participle | fiskandi | |||
| past participle a6 | fiskaður | |||
| supine | fiskað | |||
| number | singular | plural | ||
| person | first | second | third | all |
| indicative | eg | tú | hann/hon/tað | vit, tit, teir/tær/tey, tygum |
| present | fiski | fiskar | fiskar | fiska |
| past | fiskaði | fiskaði | fiskaði | fiskaðu |
| imperative | – | tú | – | tit |
| present | — | fiska! | — | fiskið! |
Icelandic
Pronunciation
- Rhymes: -ɪska
Etymology 1
From Old Norse fiska (“to fish”), from Proto-Germanic *fiskōną. Corresponds to fisk + -a.
Verb
fiska (weak verb, third-person singular past indicative fiskaði, supine fiskað)
- to fish
Conjugation
fiska — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) | að fiska | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) | fiskað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) | fiskandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) | ég fiska | við fiskum | present (nútíð) | ég fiski | við fiskum |
| þú fiskar | þið fiskið | þú fiskir | þið fiskið | ||
| hann, hún, það fiskar | þeir, þær, þau fiska | hann, hún, það fiski | þeir, þær, þau fiski | ||
| past (þátíð) | ég fiskaði | við fiskuðum | past (þátíð) | ég fiskaði | við fiskuðum |
| þú fiskaðir | þið fiskuðuð | þú fiskaðir | þið fiskuðuð | ||
| hann, hún, það fiskaði | þeir, þær, þau fiskuðu | hann, hún, það fiskaði | þeir, þær, þau fiskuðu | ||
| imperative (boðháttur) | fiska (þú) | fiskið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| fiskaðu | fiskiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
fiskast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) | að fiskast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) | fiskast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) | fiskandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) | ég fiskast | við fiskumst | present (nútíð) | ég fiskist | við fiskumst |
| þú fiskast | þið fiskist | þú fiskist | þið fiskist | ||
| hann, hún, það fiskast | þeir, þær, þau fiskast | hann, hún, það fiskist | þeir, þær, þau fiskist | ||
| past (þátíð) | ég fiskaðist | við fiskuðumst | past (þátíð) | ég fiskaðist | við fiskuðumst |
| þú fiskaðist | þið fiskuðust | þú fiskaðist | þið fiskuðust | ||
| hann, hún, það fiskaðist | þeir, þær, þau fiskuðust | hann, hún, það fiskaðist | þeir, þær, þau fiskuðust | ||
| imperative (boðháttur) | fiskast (þú) | fiskist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| fiskastu | fiskisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
Noun
fiska
- indefinite accusative plural of fiskur
- indefinite genitive plural of fiskur
Norwegian Bokmål
Alternative forms
- fisket
Verb
fiska
- simple past of fiske
- past participle of fiske
Swedish
Etymology
From Old Norse fiska, from Proto-Germanic *fiskōną. Corresponds to fisk + -a.
Pronunciation
audio (file)
Verb
fiska (present fiskar, preterite fiskade, supine fiskat, imperative fiska)
- to fish
Conjugation
Conjugation of fiska (weak)
| Active | Passive | |
|---|---|---|
| Infinitive | fiska | fiskas |
| Present tense | fiskar | fiskas |
| Past tense | fiskade | fiskades |
| Supine | fiskat | fiskats |
| Imperative | fiska | — |
| Present participle | fiskande | |
| Past participle | fiskad | |
Related terms
- fiskare
- fiske