fingować

fingować

Polish

Etymology

Borrowed from Latin fingēre + -ować.

Pronunciation

• IPA^(key): /fiŋˈɡɔ.vat͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔvat͡ɕ
• Syllabification: fin‧go‧wać

Verb

fingować impf (perfective sfingować)

1. (transitive) to fake, to sham, to simulate

   Synonym: pozorować

Conjugation

Conjugation of fingować impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		fingować
present tense	1st	finguję			fingujemy
	2nd	fingujesz			fingujecie
	3rd	finguje			fingują
	impersonal	finguje się
past tense	1st	fingowałem	fingowałam		fingowaliśmy	fingowałyśmy
	2nd	fingowałeś	fingowałaś		fingowaliście	fingowałyście
	3rd	fingował	fingowała	fingowało	fingowali	fingowały
	impersonal	fingowano
future tense	1st	będę fingował, będę fingować	będę fingowała, będę fingować		będziemy fingowali, będziemy fingować	będziemy fingowały, będziemy fingować
	2nd	będziesz fingował, będziesz fingować	będziesz fingowała, będziesz fingować		będziecie fingowali, będziecie fingować	będziecie fingowały, będziecie fingować
	3rd	będzie fingował, będzie fingować	będzie fingowała, będzie fingować	będzie fingowało, będzie fingować	będą fingowali, będą fingować	będą fingowały, będą fingować
	impersonal	będzie fingować się
conditional	1st	fingowałbym	fingowałabym		fingowalibyśmy	fingowałybyśmy
	2nd	fingowałbyś	fingowałabyś		fingowalibyście	fingowałybyście
	3rd	fingowałby	fingowałaby	fingowałoby	fingowaliby	fingowałyby
	impersonal	fingowano by
imperative	1st	niech finguję			fingujmy
	2nd	finguj			fingujcie
	3rd	niech finguje			niech fingują
active adjectival participle		fingujący	fingująca	fingujące	fingujący	fingujące
passive adjectival participle		fingowany	fingowana	fingowane	fingowani	fingowane
contemporary adverbial participle		fingując
verbal noun		fingowanie

Further reading

• fingować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• fingować in Polish dictionaries at PWN