figurist
English
Etymology
figure + -ist
Noun
figurist (plural figurists)
- (Christianity, historical) A proponent of figurism.
- One who uses or interprets figurative expressions.
- 1740, Daniel Waterland, A brief historical account of the primitive invocation […]
- the whole Church of Egypt condemned the Figurist's Doctrine in Origen whom they through Mistake supposed did hold it
- 1740, Daniel Waterland, A brief historical account of the primitive invocation […]
References
figurist in Webster’s Revised Unabridged Dictionary, G. & C. Merriam, 1913
Romanian
Etymology
Borrowed from French figuriste.
Noun
figurist m (plural figuriști)
- figurist
Declension
Declension of figurist
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) figurist | figuristul | (niște) figuriști | figuriștii |
genitive/dative | (unui) figurist | figuristului | (unor) figuriști | figuriștilor |
vocative | figuristule | figuriștilor |
References
- figurist in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN