agonistyczny

agonistyczny

Polish

Etymology

From agonistyka +‎ -ny. First attested in 1829.[1][2]

Pronunciation

• IPA^(key): /a.ɡɔ.ɲisˈtɨt͡ʂ.nɨ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɨt͡ʂnɨ
• Syllabification: a‧go‧nis‧tycz‧ny

Adjective

agonistyczny (not comparable)

1. (relational, Ancient Greece) agonistic (of or relating to agons)
2. (relational, pharmacology, biochemistry) agonistic (of or relating to agonists)

Declension

Declension of agonistyczny

case	singular				plural
	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	agonistyczny		agonistyczne	agonistyczna	agonistyczni	agonistyczne
genitive	agonistycznego			agonistycznej	agonistycznych
dative	agonistycznemu				agonistycznym
accusative	agonistycznego	agonistyczny	agonistyczne	agonistyczną	agonistycznych	agonistyczne
instrumental	agonistycznym				agonistycznymi
locative				agonistycznej	agonistycznych

Related terms

adjectives

• agonalny
• agoniczny

 

nouns

• agon
• agonia
• agonista
• agonistyka

 

References

1. Rocznik Towarzystwa Naukowego‎, 1829, page 351
2. agonistyczny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

• agonistyczny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• agonistyczny in Polish dictionaries at PWN