agoiro
Galician
Etymology
13th century. From Old Galician and Old Portuguese agoyro, from Latin augurium.
Pronunciation
- IPA(key): /aˈɣojɾo̝/
Noun
agoiro m (plural agoiros)
- omen, presage
- 1370, Ramón Lorenzo (ed.), Crónica troiana. Introducción e texto. A Coruña: Fundación Barrié, page 247:
- ¿Jdes catar agoyro hu nõ jaz senõ mẽtira?
- Are you going to search for an omen where there is nothing but lies?
- ¿Jdes catar agoyro hu nõ jaz senõ mẽtira?
- 1370, Ramón Lorenzo (ed.), Crónica troiana. Introducción e texto. A Coruña: Fundación Barrié, page 247:
- jinx (person or thing supposed to bring bad luck)
Derived terms
- agoirar
- agoireiro
References
- “agoiro” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006-2012.
- “agoyr” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006-2016.
- “agoiro” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006-2013.
- “agoiro” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
- “agoiro” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.
Old Portuguese
Noun
agoiro m
- Alternative form of agoyro
Portuguese
Alternative forms
- agouro
Etymology
From Old Portuguese agoiro, agoyro, from Latin augurium.
Pronunciation
- (Portugal) IPA(key): /ɐ.ˈɣoj.ɾu/
- (Brazil) IPA(key): /a.ˈɡoj.ɾu/
- Hyphenation: a‧goi‧ro
Noun
agoiro m (plural agoiros)
- omen, prophecy
Usage notes
Often used in the context of predicting bad events.
Derived terms
- agoiral
- agoirar
- agoireiro
- agoirento
- agoirentar