ferma
Albanian
Noun
ferma f
- definite nominative singular of fermë
- indefinite nominative plural of fermë
Azerbaijani
Cyrillic | ферма | |
---|---|---|
Perso-Arabic | فئرما |
Etymology
From Russian ферма (ferma).
Pronunciation
- IPA(key): [ˈfermɑ]
Audio (file) - Hyphenation: fer‧ma
Noun
ferma (definite accusative fermanı, plural fermalar)
- farm
Declension
Declension of ferma | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
singular | plural | |||||||
nominative | ferma | fermalar | ||||||
definite accusative | fermanı | fermaları | ||||||
dative | fermaya | fermalara | ||||||
locative | fermada | fermalarda | ||||||
ablative | fermadan | fermalardan | ||||||
definite genitive | fermanın | fermaların |
Possessive forms of ferma | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
nominative | ||||||||
singular | plural | |||||||
mənim (“my”) | fermam | fermalarım | ||||||
sənin (“your”) | ferman | fermaların | ||||||
onun (“his/her/its”) | ferması | fermaları | ||||||
bizim (“our”) | fermamız | fermalarımız | ||||||
sizin (“your”) | fermanız | fermalarınız | ||||||
onların (“their”) | ferması or fermaları | fermaları | ||||||
accusative | ||||||||
singular | plural | |||||||
mənim (“my”) | fermamı | fermalarımı | ||||||
sənin (“your”) | fermanı | fermalarını | ||||||
onun (“his/her/its”) | fermasını | fermalarını | ||||||
bizim (“our”) | fermamızı | fermalarımızı | ||||||
sizin (“your”) | fermanızı | fermalarınızı | ||||||
onların (“their”) | fermasını or fermalarını | fermalarını | ||||||
dative | ||||||||
singular | plural | |||||||
mənim (“my”) | fermama | fermalarıma | ||||||
sənin (“your”) | fermana | fermalarına | ||||||
onun (“his/her/its”) | fermasına | fermalarına | ||||||
bizim (“our”) | fermamıza | fermalarımıza | ||||||
sizin (“your”) | fermanıza | fermalarınıza | ||||||
onların (“their”) | fermasına or fermalarına | fermalarına | ||||||
locative | ||||||||
singular | plural | |||||||
mənim (“my”) | fermamda | fermalarımda | ||||||
sənin (“your”) | fermanda | fermalarında | ||||||
onun (“his/her/its”) | fermasında | fermalarında | ||||||
bizim (“our”) | fermamızda | fermalarımızda | ||||||
sizin (“your”) | fermanızda | fermalarınızda | ||||||
onların (“their”) | fermasında or fermalarında | fermalarında | ||||||
ablative | ||||||||
singular | plural | |||||||
mənim (“my”) | fermamdan | fermalarımdan | ||||||
sənin (“your”) | fermandan | fermalarından | ||||||
onun (“his/her/its”) | fermasından | fermalarından | ||||||
bizim (“our”) | fermamızdan | fermalarımızdan | ||||||
sizin (“your”) | fermanızdan | fermalarınızdan | ||||||
onların (“their”) | fermasından or fermalarından | fermalarından | ||||||
genitive | ||||||||
singular | plural | |||||||
mənim (“my”) | fermamın | fermalarımın | ||||||
sənin (“your”) | fermanın | fermalarının | ||||||
onun (“his/her/its”) | fermasının | fermalarının | ||||||
bizim (“our”) | fermamızın | fermalarımızın | ||||||
sizin (“your”) | fermanızın | fermalarınızın | ||||||
onların (“their”) | fermasının or fermalarının | fermalarının |
Catalan
Pronunciation
- (Balearic) IPA(key): /ˈfəɾ.mə/
- (Central) IPA(key): /ˈfɛr.mə/
- (Valencian) IPA(key): /ˈfeɾ.ma/
Adjective
ferma
- feminine singular of ferm
Crimean Tatar
Etymology
From French ferme.
Noun
ferma
- farm
Declension
nominative | ferma |
---|---|
genitive | fermanıñ |
dative | fermağa |
accusative | fermanı |
locative | fermada |
ablative | fermadan |
References
- Mirjejev, V. A.; Usejinov, S. M. (2002) Ukrajinsʹko-krymsʹkotatarsʹkyj slovnyk [Ukrainian – Crimean Tatar Dictionary], Simferopol: Dolya, →ISBN
Esperanto
Pronunciation
- IPA(key): [ˈferma]
- Rhymes: -erma
- Hyphenation: fer‧ma
Adjective
ferma (accusative singular ferman, plural fermaj, accusative plural fermajn)
- closed
- Antonym: malferma
Related terms
- fermi
- malferma
French
Verb
ferma
- third-person singular past historic of fermer
Icelandic
Pronunciation
- IPA(key): /ˈfɛrma/
- Rhymes: -ɛrma
Etymology 1
From Old Norse ferma (“to load, to lade”), from Proto-Germanic *fermōną. Compare Old English feormian (“to sustain, to feed; to entertain, to receive”).
Verb
ferma (weak verb, third-person singular past indicative fermdi, supine fermt)
- (transitive) to load, to lade (e.g. a boat)
Conjugation
infinitive (nafnháttur) | að ferma | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) | fermt | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) | fermandi | ||||
indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) | ég fermi | við fermum | present (nútíð) | ég fermi | við fermum |
þú fermir | þið fermið | þú fermir | þið fermið | ||
hann, hún, það fermir | þeir, þær, þau ferma | hann, hún, það fermi | þeir, þær, þau fermi | ||
past (þátíð) | ég fermdi | við fermdum | past (þátíð) | ég fermdi | við fermdum |
þú fermdir | þið fermduð | þú fermdir | þið fermduð | ||
hann, hún, það fermdi | þeir, þær, þau fermdu | hann, hún, það fermdi | þeir, þær, þau fermdu | ||
imperative (boðháttur) | ferm (þú) | fermið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
fermdu | fermiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
infinitive (nafnháttur) | að fermast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) | fermst | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) | fermandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) | ég fermist | við fermumst | present (nútíð) | ég fermist | við fermumst |
þú fermist | þið fermist | þú fermist | þið fermist | ||
hann, hún, það fermist | þeir, þær, þau fermast | hann, hún, það fermist | þeir, þær, þau fermist | ||
past (þátíð) | ég fermdist | við fermdumst | past (þátíð) | ég fermdist | við fermdumst |
þú fermdist | þið fermdust | þú fermdist | þið fermdust | ||
hann, hún, það fermdist | þeir, þær, þau fermdust | hann, hún, það fermdist | þeir, þær, þau fermdust | ||
imperative (boðháttur) | fermst (þú) | fermist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
fermstu | fermisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
strong declension (sterk beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) | fermdur | fermd | fermt | fermdir | fermdar | fermd | |
accusative (þolfall) | fermdan | fermda | fermt | fermda | fermdar | fermd | |
dative (þágufall) | fermdum | fermdri | fermdu | fermdum | fermdum | fermdum | |
genitive (eignarfall) | fermds | fermdrar | fermds | fermdra | fermdra | fermdra | |
weak declension (veik beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) | fermdi | fermda | fermda | fermdu | fermdu | fermdu | |
accusative (þolfall) | fermda | fermdu | fermda | fermdu | fermdu | fermdu | |
dative (þágufall) | fermda | fermdu | fermda | fermdu | fermdu | fermdu | |
genitive (eignarfall) | fermda | fermdu | fermda | fermdu | fermdu | fermdu |
Related terms
- farmur (“load, cargo”)
Etymology 2
From Latin firmō, probably via Middle Low German.
Verb
ferma (weak verb, third-person singular past indicative fermdi, supine fermt)
- (Christianity) to confirm
Conjugation
infinitive (nafnháttur) | að ferma | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) | fermt | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) | fermandi | ||||
indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) | ég fermi | við fermum | present (nútíð) | ég fermi | við fermum |
þú fermir | þið fermið | þú fermir | þið fermið | ||
hann, hún, það fermir | þeir, þær, þau ferma | hann, hún, það fermi | þeir, þær, þau fermi | ||
past (þátíð) | ég fermdi | við fermdum | past (þátíð) | ég fermdi | við fermdum |
þú fermdir | þið fermduð | þú fermdir | þið fermduð | ||
hann, hún, það fermdi | þeir, þær, þau fermdu | hann, hún, það fermdi | þeir, þær, þau fermdu | ||
imperative (boðháttur) | ferm (þú) | fermið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
fermdu | fermiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
infinitive (nafnháttur) | að fermast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) | fermst | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) | fermandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) | ég fermist | við fermumst | present (nútíð) | ég fermist | við fermumst |
þú fermist | þið fermist | þú fermist | þið fermist | ||
hann, hún, það fermist | þeir, þær, þau fermast | hann, hún, það fermist | þeir, þær, þau fermist | ||
past (þátíð) | ég fermdist | við fermdumst | past (þátíð) | ég fermdist | við fermdumst |
þú fermdist | þið fermdust | þú fermdist | þið fermdust | ||
hann, hún, það fermdist | þeir, þær, þau fermdust | hann, hún, það fermdist | þeir, þær, þau fermdust | ||
imperative (boðháttur) | fermst (þú) | fermist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
fermstu | fermisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
strong declension (sterk beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) | fermdur | fermd | fermt | fermdir | fermdar | fermd | |
accusative (þolfall) | fermdan | fermda | fermt | fermda | fermdar | fermd | |
dative (þágufall) | fermdum | fermdri | fermdu | fermdum | fermdum | fermdum | |
genitive (eignarfall) | fermds | fermdrar | fermds | fermdra | fermdra | fermdra | |
weak declension (veik beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) | fermdi | fermda | fermda | fermdu | fermdu | fermdu | |
accusative (þolfall) | fermda | fermdu | fermda | fermdu | fermdu | fermdu | |
dative (þágufall) | fermda | fermdu | fermda | fermdu | fermdu | fermdu | |
genitive (eignarfall) | fermda | fermdu | fermda | fermdu | fermdu | fermdu |
Derived terms
- ferming (“confirmation”)
Ido
Etymology
Borrowing from English firm, French ferme, Italian fermo and Spanish firme.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈfɛr.ma/
Adjective
ferma
- firm: solid, stable, fixed, compact, stout
- Antonyms: mola, shancelanta, vacilanta, febla
- (figuratively) which does not tremble, steady, steadfast, bold, resolute
Derived terms
- ferme (“firmly, steadily; hold fast; do not flinch!”)
- fermeskar (“to become firm, strong, established, settled”)
- fermeso (“firmness, stability”)
- fermigar (“to make firm”)
Interlingua
Pronunciation
- IPA(key): /ˈfer.ma/
Noun
ferma (plural fermas)
- farm
Italian
Pronunciation
- IPA(key): /ˈfer.ma/
- Rhymes: -erma
- Hyphenation: fér‧ma
Etymology 1
Deverbal from fermare + -a.
Noun
ferma f (plural ferme)
- (military) service, draft
- Synonyms: leva, naia, servizio di leva
- (hunting) pointing
Derived terms
- cane da ferma (“pointer, setter”)
Etymology 2
Borrowed from French ferme (literally “farm”).
Noun
ferma f (plural ferme)
- ferme générale (a system of outsourced tax collection in France prior to the French Revolution)
Etymology 3
See the etymology of the corresponding lemma form.
Verb
ferma
- inflection of fermare:
- third-person singular present indicative
- second-person singular imperative
Etymology 4
See the etymology of the corresponding lemma form.
Adjective
ferma f
- feminine singular of fermo
Anagrams
- farem, frema
Latin
Noun
ferma f (genitive fermae); first declension
- (Medieval Latin) Alternative form of firma
Declension
First-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | ferma | fermae |
Genitive | fermae | fermārum |
Dative | fermae | fermīs |
Accusative | fermam | fermās |
Ablative | fermā | fermīs |
Vocative | ferma | fermae |
Polish
Etymology
Borrowed from French ferme, from Middle French ferme (“farm, farm buildings”), from Old French ferme (“lease for working, rent, farm”), from Medieval Latin ferma, firma (“rent, tax, tribute, farm”), from Old English feorm (“rent, provision, supplies, feast”), from Proto-Germanic *fermō, *firhuma- (“means of living, subsistence”), from Proto-Germanic *ferhwō (“life force, body, being”), from Proto-Indo-European *perkʷ- (“life, force, strength, tree”). Doublet of farma.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈfɛr.ma/
Audio (file) - Rhymes: -ɛrma
- Syllabification: fer‧ma
Noun
ferma f
- farm (location used for an industrial purpose, having many similar structures)
Declension
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | ferma | fermy |
genitive | fermy | ferm |
dative | fermie | fermom |
accusative | fermę | fermy |
instrumental | fermą | fermami |
locative | fermie | fermach |
vocative | fermo | fermy |
Derived terms
- fermowy
Further reading
- ferma in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- ferma in Polish dictionaries at PWN
Romanian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈferma]
Noun
ferma f
- definite nominative/accusative singular of fermă