ferill
Icelandic
Etymology
From Old Norse ferill.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈfɛːrɪtl/
- Rhymes: -ɛːrɪtl
Noun
ferill m (genitive singular ferils, nominative plural ferlar)
- curve, trajectory
- career
Declension
declension of ferill
m-s1 | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | ferill | ferillinn | ferlar | ferlarnir |
accusative | feril | ferilinn | ferla | ferlana |
dative | ferli | ferlinum | ferlum | ferlunum |
genitive | ferils | ferilsins | ferla | ferlanna |
Related terms
- fara
Old Norse
Noun
ferill m (genitive ferils, plural ferlar)
- track, race
- traveller
Declension
Declension of ferill (strong a-stem)
masculine | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | ferill | ferillinn | ferlar | ferlarnir |
accusative | feril | ferilinn | ferla | ferlana |
dative | ferli | ferlinum | ferlum | ferlunum |
genitive | ferils | ferilsins | ferla | ferlanna |
Derived terms
- Rómferill
- vegferill
Related terms
- fara
Descendants
- Icelandic: ferill
References
- ferill in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press