fentă
Romanian
Etymology
From French feinte
Noun
fentă f (plural fente)
- feint
Declension
Declension of fentă
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (o) fentă | fenta | (niște) fente | fentele |
genitive/dative | (unei) fente | fentei | (unor) fente | fentelor |
vocative | fentă, fento | fentelor |