femino
Esperanto
Etymology
Back-formation from feminismo and feministo.
Pronunciation
- IPA(key): [feˈmino]
- Audio:
(file) - Rhymes: -ino
- Hyphenation: fe‧mi‧no
Noun
femino (accusative singular feminon, plural feminoj, accusative plural feminojn)
- (rare, literary) woman
- 1961, Esperantologio, volume 2, issue 2, page 138:
- Vespero obskuras. Adoleska, rustike vestita, dina femino descendas haste la ŝtuparon de burgo.
- 1994 January 26, Don Harlow, “Re: [lingvo] Euxropeajxo (estis: ci/vi, -icx/-in, -o/-a)”, in soc.culture.esperanto, Usenet, retrieved 2017-09-30:
- Mi supozas, ke eble Robin Lakoff estas "feministo" cxar sxi profesie okupigxas pri la feminismo, aux la feminoj, se ili efektive ekzistas; sed eble cxi tie "feminismisto" estus pli bona vorto.
- (please add an English translation of this quote)
- 2013, Julia Sigmond and Sen Rodin, Libazar' Kaj Tero, page 98:
- Ni estis ĝuste aranĝantaj niajn vestaĵojn, kiam neanoncite, eĉ sen pordo-bruo, aperis en la ĉambro juna, beleta femino.
- 1961, Esperantologio, volume 2, issue 2, page 138:
Usage notes
Though now accepted in larger dictionaries, uncommon except in its "derived" terms. The synonym virino is almost exclusively used instead.
Synonyms
- homino (“female human being”)
- virino (“woman”)
Antonyms
- viro (“man”)
Hypernyms
- homo (“human being”)
- persono (“person”)
Derived terms
- femina
Ido
Etymology
From Latin fēmina.
Noun
femino (plural femini)
- female
Coordinate terms
- maskulo
Latin
Etymology
fēmina (“woman”) + -ō
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈfeː.mi.noː/, [ˈfeːmɪnoː]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /ˈfe.mi.no/, [ˈfɛːmino]
Verb
fēminō (present infinitive fēmināre, perfect active fēmināvī, supine fēminātum); first conjugation
- (Late Latin) I act or am used as a woman (adopt the submissive role in gay sex)
- c. 5th century, Caelius Aurelianus, Tardae Passiones 4.9.133:
- Nemo enim pruriens corpus feminando correxit vel virilis veretri tactu mitigavit, sed communiter querelam sive dolorem alia ex materia toleravit.
- For no one has relieved his bodily longing by being used as a woman or by the touch of a male member, but one has generally endured the complaint or the pain by other means.
- Nemo enim pruriens corpus feminando correxit vel virilis veretri tactu mitigavit, sed communiter querelam sive dolorem alia ex materia toleravit.
Conjugation
Conjugation of fēminō (first conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | fēminō | fēminās | fēminat | fēmināmus | fēminātis | fēminant |
imperfect | fēminābam | fēminābās | fēminābat | fēminābāmus | fēminābātis | fēminābant | |
future | fēminābō | fēminābis | fēminābit | fēminābimus | fēminābitis | fēminābunt | |
perfect | fēmināvī | fēmināvistī | fēmināvit | fēmināvimus | fēmināvistis | fēmināvērunt, fēmināvēre | |
pluperfect | fēmināveram | fēmināverās | fēmināverat | fēmināverāmus | fēmināverātis | fēmināverant | |
future perfect | fēmināverō | fēmināveris | fēmināverit | fēmināverimus | fēmināveritis | fēmināverint | |
passive | present | fēminor | fēmināris, fēmināre | fēminātur | fēmināmur | fēmināminī | fēminantur |
imperfect | fēminābar | fēminābāris, fēminābāre | fēminābātur | fēminābāmur | fēminābāminī | fēminābantur | |
future | fēminābor | fēmināberis, fēminābere | fēminābitur | fēminābimur | fēminābiminī | fēminābuntur | |
perfect | fēminātus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | fēminātus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | fēminātus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | fēminem | fēminēs | fēminet | fēminēmus | fēminētis | fēminent |
imperfect | fēminārem | fēminārēs | fēmināret | fēminārēmus | fēminārētis | fēminārent | |
perfect | fēmināverim | fēmināverīs | fēmināverit | fēmināverīmus | fēmināverītis | fēmināverint | |
pluperfect | fēmināvissem | fēmināvissēs | fēmināvisset | fēmināvissēmus | fēmināvissētis | fēmināvissent | |
passive | present | fēminer | fēminēris, fēminēre | fēminētur | fēminēmur | fēminēminī | fēminentur |
imperfect | fēminārer | fēminārēris, fēminārēre | fēminārētur | fēminārēmur | fēminārēminī | fēminārentur | |
perfect | fēminātus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | fēminātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | fēminā | — | — | fēmināte | — |
future | — | fēminātō | fēminātō | — | fēminātōte | fēminantō | |
passive | present | — | fēmināre | — | — | fēmināminī | — |
future | — | fēminātor | fēminātor | — | — | fēminantor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | fēmināre | fēmināvisse | fēminātūrum esse | fēminārī | fēminātum esse | fēminātum īrī | |
participles | fēmināns | — | fēminātūrus | — | fēminātus | fēminandus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
fēminandī | fēminandō | fēminandum | fēminandō | fēminātum | fēminātū |
References
- “femino”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- femino in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette