fejlécei
Hungarian
Etymology
fejléc + -ei (possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈfɛjleːt͡sɛʲi]
- Hyphenation: fej‧lé‧cei
Noun
fejlécei
- third-person singular (multiple possessions) possessive of fejléc
Declension
| Inflection (stem in long/high vowel, front unrounded harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | fejlécei | — |
| accusative | fejléceit | — |
| dative | fejléceinek | — |
| instrumental | fejléceivel | — |
| causal-final | fejléceiért | — |
| translative | fejléceivé | — |
| terminative | fejléceiig | — |
| essive-formal | fejléceiként | — |
| essive-modal | fejléceiül | — |
| inessive | fejléceiben | — |
| superessive | fejlécein | — |
| adessive | fejléceinél | — |
| illative | fejléceibe | — |
| sublative | fejléceire | — |
| allative | fejléceihez | — |
| elative | fejléceiből | — |
| delative | fejléceiről | — |
| ablative | fejléceitől | — |