feigr
Old Norse
FWOTD – 9 September 2013
Etymology
From Proto-Germanic *faigijaz, whence also Old English fæġe, Old High German feigi, English fey.
Pronunciation
- (12th century Icelandic) IPA(key): /ˈfɛiɣr̩/
Adjective
feigr
- near to death, fey
Declension
Note that the original paradigm inherited from Proto-Germanic was a ja-stem. In classic written Old Norwegian-Icelandic the paradigm has however shifted to a regular a-stem, thus with accusative feigan. However, on the Rök Runestone we find the form faikiąn (normalized spelling feigjan), with the ja-stem declension still intact.
Strong declension of feigr
singular | masculine | feminine | neuter |
---|---|---|---|
nominative | feigr | feig | feigt |
accusative | feigan | feiga | feigt |
dative | feigum | feigri | feigu |
genitive | feigs | feigrar | feigs |
plural | masculine | feminine | neuter |
nominative | feigir | feigar | feig |
accusative | feiga | feigar | feig |
dative | feigum | feigum | feigum |
genitive | feigra | feigra | feigra |
Weak declension of feigr
singular | masculine | feminine | neuter |
---|---|---|---|
nominative | feigi | feiga | feiga |
accusative | feiga | feigu | feiga |
dative | feiga | feigu | feiga |
genitive | feiga | feigu | feiga |
plural | masculine | feminine | neuter |
nominative | feigu | feigu | feigu |
accusative | feigu | feigu | feigu |
dative | feigum | feigum | feigum |
genitive | feigu | feigu | feigu |
Declension of comparative of feigr
singular | masculine | feminine | neuter |
---|---|---|---|
nominative | feigari | feigari | feigara |
accusative | feigara | feigari | feigara |
dative | feigara | feigari | feigara |
genitive | feigara | feigari | feigara |
plural | masculine | feminine | neuter |
nominative | feigari | feigari | feigari |
accusative | feigari | feigari | feigari |
dative | feigurum | feigurum | feigurum |
genitive | feigari | feigari | feigari |
Strong declension of superlative of feigr
singular | masculine | feminine | neuter |
---|---|---|---|
nominative | feigastr | feigust | feigast |
accusative | feigastan | feigasta | feigast |
dative | feigustum | feigastri | feigustu |
genitive | feigasts | feigastrar | feigasts |
plural | masculine | feminine | neuter |
nominative | feigastir | feigastar | feigust |
accusative | feigasta | feigastar | feigust |
dative | feigustum | feigustum | feigustum |
genitive | feigastra | feigastra | feigastra |
Weak declension of superlative of feigr
singular | masculine | feminine | neuter |
---|---|---|---|
nominative | feigasti | feigasta | feigasta |
accusative | feigasta | feigustu | feigasta |
dative | feigasta | feigustu | feigasta |
genitive | feigasta | feigustu | feigasta |
plural | masculine | feminine | neuter |
nominative | feigustu | feigustu | feigustu |
accusative | feigustu | feigustu | feigustu |
dative | feigustum | feigustum | feigustum |
genitive | feigustu | feigustu | feigustu |
Alternative forms
- ᚠᛆᛁᚴᛁᚭᚿ (faikiąn) – strong masculine accusative singular – Ög 136
Related terms
- feigð (“feyness”)
Descendants
- Icelandic: feigur
- Faroese: feigur
- Norwegian: feig; (dialectal) feig’u, feig’e, feg
- Old Swedish: fēgher
- Swedish: feg
- Old Danish: fegh
- Danish: fej, fejg
- Norwegian Bokmål: feig
- Danish: fej, fejg
References
- “feigr”, in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press
- Zoëga, Geir T. (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press