faþir
See also: faðir
Old Danish
Alternative forms
- fathær (Jutlandic)
Etymology
From Old Norse faðir, from Proto-Germanic *fadēr.
Noun
faþir m (genitive faþur, plural fæþær)
- (Scanian) father
- c. 1210, "Barn æftir faþur sin", Scanian Law, chapter 53.
- […] alt þæt ær þeræ faþir […]
- […] all that, what their father […]
- […] alt þæt ær þeræ faþir […]
- c. 1210, "Barn æftir faþur sin", Scanian Law, chapter 53.
Descendants
- Danish: fader, far
Old Swedish
Alternative forms
- fadher, fadhir
Etymology
From Old Norse faðir, from Proto-Germanic *fadēr.
Noun
faþir m
- father
Declension
Declension of faþir (r-stem)
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | faþir | faþirin | fæþer | fæþrini(r), -rene(r) |
accusative | faþur, -or | faþurin, -orin | fæþer | fæþrina, -rena |
dative | fæþar; faþur, -or | faþurinum, -orenom | fæþrum, -rom | fæþrumin, -romen |
genitive | faþur, -or | faþurins, -orins | fæþra | fæþranna |
Descendants
- Swedish: fader, far