fascino
See also: fascinó
Catalan
Verb
fascino
- first-person singular present indicative form of fascinar
Italian
Noun
fascino m (plural fascini)
- charm, fascination, spiff
Verb
fascino
- third-person plural present subjunctive of fasciare
- third-person plural imperative of fasciare
Anagrams
- sfianco, sfiancò
Latin
Etymology
From fascinum (“a phallus-shaped amulet worn around the neck; witchcraft”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈfas.ki.noː/, [ˈfas.kɪ.noː]
Verb
fascinō (present infinitive fascināre, perfect active fascināvī, supine fascinātum); first conjugation
- I enchant, bewitch, charm, fascinate (especially by the eyes or tongue)
Conjugation
Conjugation of fascinō (first conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | fascinō | fascinās | fascinat | fascināmus | fascinātis | fascinant |
imperfect | fascinābam | fascinābās | fascinābat | fascinābāmus | fascinābātis | fascinābant | |
future | fascinābō | fascinābis | fascinābit | fascinābimus | fascinābitis | fascinābunt | |
perfect | fascināvī | fascināvistī | fascināvit | fascināvimus | fascināvistis | fascināvērunt, fascināvēre | |
pluperfect | fascināveram | fascināverās | fascināverat | fascināverāmus | fascināverātis | fascināverant | |
future perfect | fascināverō | fascināveris | fascināverit | fascināverimus | fascināveritis | fascināverint | |
passive | present | fascinor | fascināris, fascināre | fascinātur | fascināmur | fascināminī | fascinantur |
imperfect | fascinābar | fascinābāris, fascinābāre | fascinābātur | fascinābāmur | fascinābāminī | fascinābantur | |
future | fascinābor | fascināberis, fascinābere | fascinābitur | fascinābimur | fascinābiminī | fascinābuntur | |
perfect | fascinātus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | fascinātus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | fascinātus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | fascinem | fascinēs | fascinet | fascinēmus | fascinētis | fascinent |
imperfect | fascinārem | fascinārēs | fascināret | fascinārēmus | fascinārētis | fascinārent | |
perfect | fascināverim | fascināverīs | fascināverit | fascināverīmus | fascināverītis | fascināverint | |
pluperfect | fascināvissem | fascināvissēs | fascināvisset | fascināvissēmus | fascināvissētis | fascināvissent | |
passive | present | fasciner | fascinēris, fascinēre | fascinētur | fascinēmur | fascinēminī | fascinentur |
imperfect | fascinārer | fascinārēris, fascinārēre | fascinārētur | fascinārēmur | fascinārēminī | fascinārentur | |
perfect | fascinātus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | fascinātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | fascinā | — | — | fascināte | — |
future | — | fascinātō | fascinātō | — | fascinātōte | fascinantō | |
passive | present | — | fascināre | — | — | fascināminī | — |
future | — | fascinātor | fascinātor | — | — | fascinantor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | fascināre | fascināvisse | fascinātūrum esse | fascinārī | fascinātum esse | fascinātum īrī | |
participles | fascināns | — | fascinātūrus | — | fascinātus | fascinandus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
fascinandī | fascinandō | fascinandum | fascinandō | fascinātum | fascinātū |
Derived terms
- fascinātiō
- fascinātor
- fascinātōrius
Related terms
- fascinōsus
- fascinum
Descendants
- Catalan: fascinar
- Czech: fascinovat
- Danish: fascinere
- Dutch: fascineren
- English: fascinate
- Esperanto: fascini
- French: fasciner
- German: faszinieren
- Ido: facinar
- Italian: affascinare
- Norwegian: fascinere
- Polish: fascynować
- Portuguese: fascinar
- Romanian: fascina
- Spanish: fascinar
- Swedish: fascinera
- Venetian: fassinare
References
- fascino in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- fascino in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- fascino in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
Portuguese
Verb
fascino
- first-person singular (eu) present indicative of fascinar
Spanish
Verb
fascino
- First-person singular (yo) present indicative form of fascinar.