farinulentus
Latin
Etymology
From farīna (“meal”) + -ulentus (“full of, abounding in”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /fa.riː.nuˈlen.tus/, [fa.riː.nʊˈɫɛn.tʊs]
Adjective
farīnulentus (feminine farīnulenta, neuter farīnulentum); first/second declension
- mealy
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | farīnulentus | farīnulenta | farīnulentum | farīnulentī | farīnulentae | farīnulenta | |
Genitive | farīnulentī | farīnulentae | farīnulentī | farīnulentōrum | farīnulentārum | farīnulentōrum | |
Dative | farīnulentō | farīnulentō | farīnulentīs | ||||
Accusative | farīnulentum | farīnulentam | farīnulentum | farīnulentōs | farīnulentās | farīnulenta | |
Ablative | farīnulentō | farīnulentā | farīnulentō | farīnulentīs | |||
Vocative | farīnulente | farīnulenta | farīnulentum | farīnulentī | farīnulentae | farīnulenta |
References
- farinulentus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- farinulentus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette