fanga
English
Etymology
From Portuguese fanga, from Andalusian Arabic فَنِيقَة (faníqa, “sack”), from Arabic فَنِيقَة (fanīqa). Doublet of fanega.
Noun
fanga (plural fangas)
- (historical) A traditional Portuguese dry measure, equal to about 50–75 liters at different places and times.
Coordinate terms
- alqueire (1⁄4 fanga), moio (15 fangas)
Anagrams
- FAANG, Fagan
Bambara
Noun
fanga
- power, force
- Fanga b'a la.
- He is strong
- Amadu Tumani Ture sigira fanga la tuguni.
- Amadu Tumani Ture is in power again.
- authority
Catalan
Etymology
From Late Latin vanga. Influenced by fang (“mud”), because the tool is often used on muddy soil or muck.
Pronunciation
- (Balearic, Central) IPA(key): /ˈfaŋ.ɡə/
- (Valencian) IPA(key): /ˈfaŋ.ɡa/
Noun
fanga f (plural fangues)
- spade, spading fork
Derived terms
- fangar
- palafanga
Further reading
- “fanga” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
Icelandic
Etymology
Likely a loanword from Middle Low German fangen, from Proto-Germanic *fanhaną. Doublet of fá (“to get, to receive”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈfauŋka/
- Rhymes: -auŋka
Verb
fanga (weak verb, third-person singular past indicative fangaði, supine fangað)
- (transitive, with accusative) to capture, to seize
- Synonyms: handsama, grípa, þrífa
Conjugation
infinitive (nafnháttur) | að fanga | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) | fangað | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) | fangandi | ||||
indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) | ég fanga | við föngum | present (nútíð) | ég fangi | við föngum |
þú fangar | þið fangið | þú fangir | þið fangið | ||
hann, hún, það fangar | þeir, þær, þau fanga | hann, hún, það fangi | þeir, þær, þau fangi | ||
past (þátíð) | ég fangaði | við fönguðum | past (þátíð) | ég fangaði | við fönguðum |
þú fangaðir | þið fönguðuð | þú fangaðir | þið fönguðuð | ||
hann, hún, það fangaði | þeir, þær, þau fönguðu | hann, hún, það fangaði | þeir, þær, þau fönguðu | ||
imperative (boðháttur) | fanga (þú) | fangið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
fangaðu | fangiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
infinitive (nafnháttur) | að fangast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) | fangast | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) | fangandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) | ég fangast | við föngumst | present (nútíð) | ég fangist | við föngumst |
þú fangast | þið fangist | þú fangist | þið fangist | ||
hann, hún, það fangast | þeir, þær, þau fangast | hann, hún, það fangist | þeir, þær, þau fangist | ||
past (þátíð) | ég fangaðist | við fönguðumst | past (þátíð) | ég fangaðist | við fönguðumst |
þú fangaðist | þið fönguðust | þú fangaðist | þið fönguðust | ||
hann, hún, það fangaðist | þeir, þær, þau fönguðust | hann, hún, það fangaðist | þeir, þær, þau fönguðust | ||
imperative (boðháttur) | fangast (þú) | fangist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
fangastu | fangisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
strong declension (sterk beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) | fangaður | fönguð | fangað | fangaðir | fangaðar | fönguð | |
accusative (þolfall) | fangaðan | fangaða | fangað | fangaða | fangaðar | fönguð | |
dative (þágufall) | fönguðum | fangaðri | fönguðu | fönguðum | fönguðum | fönguðum | |
genitive (eignarfall) | fangaðs | fangaðrar | fangaðs | fangaðra | fangaðra | fangaðra | |
weak declension (veik beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) | fangaði | fangaða | fangaða | fönguðu | fönguðu | fönguðu | |
accusative (þolfall) | fangaða | fönguðu | fangaða | fönguðu | fönguðu | fönguðu | |
dative (þágufall) | fangaða | fönguðu | fangaða | fönguðu | fönguðu | fönguðu | |
genitive (eignarfall) | fangaða | fönguðu | fangaða | fönguðu | fönguðu | fönguðu |
Related terms
- fangelsi (“prison”)
- fangi (“prisoner”)
Norwegian Bokmål
Alternative forms
- fanget
Verb
fanga
- inflection of fange:
- simple past
- past participle
Norwegian Nynorsk
Pronunciation
- IPA(key): /ˈfɑŋːɑ/
Noun
fanga n
- definite plural of fang
Etymology 2
From Middle Low German vangen and Old Norse fanga.
Alternative forms
- fange
Pronunciation
- IPA(key): /²fɑŋːɑ/
Verb
fanga (present tense fangar, past tense fanga, past participle fanga, passive infinitive fangast, present participle fangande, imperative fanga/fang)
- to catch, to capture
See also
- fangst
References
- “fanga” in The Nynorsk Dictionary.
Polish
Pronunciation
- IPA(key): /ˈfaŋ.ɡa/
Audio (file) - Rhymes: -aŋɡa
- Syllabification: fan‧ga
Etymology 1
Borrowed from German Fang.
Noun
fanga f
- (Warsaw, Cieszyn Silesia) punch, biff
- Synonyms: cios, uderzenie
- (sports, palant) fly ball, high arc ball flight
- (metallurgy, Cieszyn Silesia) ladle
Declension
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | fanga | fangi |
genitive | fangi | fang |
dative | fandze | fangom |
accusative | fangę | fangi |
instrumental | fangą | fangami |
locative | fandze | fangach |
vocative | fango | fangi |
Etymology 2
See the etymology of the corresponding lemma form.
Noun
fanga
- inflection of fango:
- genitive singular
- nominative/accusative/vocative plural
Further reading
- fanga in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- fanga in Polish dictionaries at PWN
Portuguese
Etymology
From Andalusian Arabic فَنِيقَة (faníqa, “sack”), from Arabic فَنِيقَة (fanīqa). Cognate with Spanish fanega.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈfɐ̃.ɡɐ/
Noun
fanga m (plural fangas)
- (historical) fanga, Portuguese sack, a traditional unit of dry volume equal to about 50–75 litres at different places and times
Coordinate terms
- alqueire (1⁄4 fanga), moio (15 fangas)
Sranan Tongo
Etymology
From Dutch vangen.
Verb
fanga
- to catch
Noun
fanga
- catch