falangă
Romanian
Etymology
From French phalange
Noun
falangă f (plural falange)
- phalanx
Declension
Declension of falangă
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (o) falangă | falanga | (niște) falange | falangele |
genitive/dative | (unei) falange | falangei | (unor) falange | falangelor |
vocative | falangă, falango | falangelor |