fagineus
Latin
Etymology
fāgus (“beech”) + -eus
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /faːˈɡi.ne.us/, [fäːˈɡɪneʊs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /faˈd͡ʒi.ne.us/, [fäˈd͡ʒiːnɛus]
Adjective
fāgineus (feminine fāginea, neuter fāgineum); first/second-declension adjective
- of beech, beechen
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | fāgineus | fāginea | fāgineum | fāgineī | fāgineae | fāginea | |
Genitive | fāgineī | fāgineae | fāgineī | fāgineōrum | fāgineārum | fāgineōrum | |
Dative | fāgineō | fāgineō | fāgineīs | ||||
Accusative | fāgineum | fāgineam | fāgineum | fāgineōs | fāgineās | fāginea | |
Ablative | fāgineō | fāgineā | fāgineō | fāgineīs | |||
Vocative | fāginee | fāginea | fāgineum | fāgineī | fāgineae | fāginea |
References
- fagineus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- fagineus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers