faenum
Latin
Alternative forms
- fēnum
- foenum, as in foenum-graecum
Etymology
See foenum
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈfae̯.num/, [ˈfae̯.nũ]
Noun
faenum n (genitive faenī); second declension
- hay
- fenugreek
Inflection
Second declension.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | faenum | faena |
Genitive | faenī | faenōrum |
Dative | faenō | faenīs |
Accusative | faenum | faena |
Ablative | faenō | faenīs |
Vocative | faenum | faena |
Derived terms
- fēnuculum
Descendants
- Asturian: ḥenu
- Catalan: fenc
- Dalmatian: fin
- English: fenugreek, via foenum-graecum
- French: foin
- Friulian: fen
- Galician: feo
- Interlingua: feno
- Istriot: fen
- Istro-Romanian: fir
- Italian: fieno
- Norman: fain
- Occitan: fen
- Old Portuguese: fẽo
- Portuguese: feno
- Romanian: fân
- Romansch: fain, fagn, fein
- Sardinian: fenu
- Sicilian: frenu
- Spanish: heno
- Venetian: fjen, fien, fen
References
- faenum in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- faenum in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- faenum in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette