exulceratio
Latin
Etymology
From exulcerō + -tiō.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ek.sul.keˈraː.ti.oː/, [ɛk.sʊɫ.kɛˈraː.ti.oː]
Noun
exulcerātiō f (genitive exulcerātiōnis); third declension
- soreness, festering, exulceration
- exasperation, aggravation (of pain)
Inflection
Third declension.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | exulcerātiō | exulcerātiōnēs |
Genitive | exulcerātiōnis | exulcerātiōnum |
Dative | exulcerātiōnī | exulcerātiōnibus |
Accusative | exulcerātiōnem | exulcerātiōnēs |
Ablative | exulcerātiōne | exulcerātiōnibus |
Vocative | exulcerātiō | exulcerātiōnēs |
Descendants
- English: exulceration
- French: exulcération
- Italian: esulcerazione
- Portuguese: exulceração
- Spanish: exulceración
References
- exulceratio in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- exulceratio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette