exturbo
Latin
Etymology
From ex- + turbō.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ekˈstur.boː/, [ɛkˈs̠t̪ʊrboː]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /ekˈstur.bo/, [ekˈst̪urbo]
Verb
exturbō (present infinitive exturbāre, perfect active exturbāvī, supine exturbātum); first conjugation
- I drive or thrust out or away
Conjugation
Conjugation of exturbō (first conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | exturbō | exturbās | exturbat | exturbāmus | exturbātis | exturbant |
imperfect | exturbābam | exturbābās | exturbābat | exturbābāmus | exturbābātis | exturbābant | |
future | exturbābō | exturbābis | exturbābit | exturbābimus | exturbābitis | exturbābunt | |
perfect | exturbāvī | exturbāvistī | exturbāvit | exturbāvimus | exturbāvistis | exturbāvērunt, exturbāvēre | |
pluperfect | exturbāveram | exturbāverās | exturbāverat | exturbāverāmus | exturbāverātis | exturbāverant | |
future perfect | exturbāverō | exturbāveris | exturbāverit | exturbāverimus | exturbāveritis | exturbāverint | |
passive | present | exturbor | exturbāris, exturbāre | exturbātur | exturbāmur | exturbāminī | exturbantur |
imperfect | exturbābar | exturbābāris, exturbābāre | exturbābātur | exturbābāmur | exturbābāminī | exturbābantur | |
future | exturbābor | exturbāberis, exturbābere | exturbābitur | exturbābimur | exturbābiminī | exturbābuntur | |
perfect | exturbātus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | exturbātus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | exturbātus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | exturbem | exturbēs | exturbet | exturbēmus | exturbētis | exturbent |
imperfect | exturbārem | exturbārēs | exturbāret | exturbārēmus | exturbārētis | exturbārent | |
perfect | exturbāverim | exturbāverīs | exturbāverit | exturbāverīmus | exturbāverītis | exturbāverint | |
pluperfect | exturbāvissem | exturbāvissēs | exturbāvisset | exturbāvissēmus | exturbāvissētis | exturbāvissent | |
passive | present | exturber | exturbēris, exturbēre | exturbētur | exturbēmur | exturbēminī | exturbentur |
imperfect | exturbārer | exturbārēris, exturbārēre | exturbārētur | exturbārēmur | exturbārēminī | exturbārentur | |
perfect | exturbātus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | exturbātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | exturbā | — | — | exturbāte | — |
future | — | exturbātō | exturbātō | — | exturbātōte | exturbantō | |
passive | present | — | exturbāre | — | — | exturbāminī | — |
future | — | exturbātor | exturbātor | — | — | exturbantor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | exturbāre | exturbāvisse | exturbātūrum esse | exturbārī | exturbātum esse | exturbātum īrī | |
participles | exturbāns | — | exturbātūrus | — | exturbātus | exturbandus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
exturbandī | exturbandō | exturbandum | exturbandō | exturbātum | exturbātū |
Descendants
- English: exturb
- Português: estorvar
- Spanish: estorbar
References
- “exturbo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “exturbo”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- exturbo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
- Carl Meißner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
- to drive a person out of house and home: exturbare aliquem omnibus fortunis, e possessionibus
- to drive a person out of house and home: exturbare aliquem omnibus fortunis, e possessionibus