extortus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of extorqueō.
Participle
extortus m (feminine extorta, neuter extortum); first/second declension
- extorted
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | extortus | extorta | extortum | extortī | extortae | extorta | |
Genitive | extortī | extortae | extortī | extortōrum | extortārum | extortōrum | |
Dative | extortō | extortae | extortō | extortīs | extortīs | extortīs | |
Accusative | extortum | extortam | extortum | extortōs | extortās | extorta | |
Ablative | extortō | extortā | extortō | extortīs | extortīs | extortīs | |
Vocative | extorte | extorta | extortum | extortī | extortae | extorta |
Descendants
- Aromanian: stortu
- English: extort
- Friulian: stuart
- Italian: estorto, storto
- Ladin: stort
- Sicilian: stortu
- Venetian: storto
References
- extortus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- extortus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- extortus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette