exspatior
Latin
Etymology
ex- + spatior (“to walk, proceed”)
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ekˈspa.ti.or/, [ɛkˈs̠pät̪iɔr]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /ekˈspa.t͡si.or/, [ɛkˈspäːt̪͡s̪iɔr]
Verb
exspatior (present infinitive exspatiārī, perfect active exspatiātus sum); first conjugation, deponent
- (intransitive) I go off course
- (intransitive) I spread out, spread too far
- (intransitive) I digress
Conjugation
Conjugation of exspatior (first conjugation, deponent) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | exspatior | exspatiāris, exspatiāre | exspatiātur | exspatiāmur | exspatiāminī | exspatiantur |
imperfect | exspatiābar | exspatiābāris, exspatiābāre | exspatiābātur | exspatiābāmur | exspatiābāminī | exspatiābantur | |
future | exspatiābor | exspatiāberis, exspatiābere | exspatiābitur | exspatiābimur | exspatiābiminī | exspatiābuntur | |
perfect | exspatiātus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | exspatiātus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | exspatiātus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | exspatier | exspatiēris, exspatiēre | exspatiētur | exspatiēmur | exspatiēminī | exspatientur |
imperfect | exspatiārer | exspatiārēris, exspatiārēre | exspatiārētur | exspatiārēmur | exspatiārēminī | exspatiārentur | |
perfect | exspatiātus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | exspatiātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | exspatiāre | — | — | exspatiāminī | — |
future | — | exspatiātor | exspatiātor | — | — | exspatiantor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | exspatiārī | exspatiātum esse | exspatiātūrum esse | — | — | — | |
participles | exspatiāns | exspatiātus | exspatiātūrus | — | — | exspatiandus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
exspatiandī | exspatiandō | exspatiandum | exspatiandō | exspatiātum | exspatiātū |
References
- exspatior in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- exspatior in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers