expergo
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ekˈsper.ɡoː/, [ɛkˈs̠pɛrɡoː]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /ekˈsper.ɡo/, [ekˈspɛrɡo]
Verb
expergō (present infinitive expergere, perfect active expergī, supine expergitum); third conjugation
- I awaken (rouse up)
Conjugation
Conjugation of expergō (third conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | expergō | expergis | expergit | expergimus | expergitis | expergunt |
imperfect | expergēbam | expergēbās | expergēbat | expergēbāmus | expergēbātis | expergēbant | |
future | expergam | expergēs | experget | expergēmus | expergētis | expergent | |
perfect | expergī | expergistī | expergit | expergimus | expergistis | expergērunt, expergēre | |
pluperfect | expergeram | expergerās | expergerat | expergerāmus | expergerātis | expergerant | |
future perfect | expergerō | expergeris | expergerit | expergerimus | expergeritis | expergerint | |
passive | present | expergor | expergeris, expergere | expergitur | expergimur | expergiminī | experguntur |
imperfect | expergēbar | expergēbāris, expergēbāre | expergēbātur | expergēbāmur | expergēbāminī | expergēbantur | |
future | expergar | expergēris, expergēre | expergētur | expergēmur | expergēminī | expergentur | |
perfect | expergitus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | expergitus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | expergitus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | expergam | expergās | expergat | expergāmus | expergātis | expergant |
imperfect | expergerem | expergerēs | expergeret | expergerēmus | expergerētis | expergerent | |
perfect | expergerim | expergerīs | expergerit | expergerīmus | expergerītis | expergerint | |
pluperfect | expergissem | expergissēs | expergisset | expergissēmus | expergissētis | expergissent | |
passive | present | expergar | expergāris, expergāre | expergātur | expergāmur | expergāminī | expergantur |
imperfect | expergerer | expergerēris, expergerēre | expergerētur | expergerēmur | expergerēminī | expergerentur | |
perfect | expergitus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | expergitus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | experge | — | — | expergite | — |
future | — | expergitō | expergitō | — | expergitōte | experguntō | |
passive | present | — | expergere | — | — | expergiminī | — |
future | — | expergitor | expergitor | — | — | experguntor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | expergere | expergisse | expergitūrum esse | expergī | expergitum esse | expergitum īrī | |
participles | expergēns | — | expergitūrus | — | expergitus | expergendus, expergundus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
expergendī | expergendō | expergendum | expergendō | expergitum | expergitū |
References
- “expergo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- expergo in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- expergo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette