eximo
Latin
Etymology
From ex- + emō.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈek.si.moː/, [ˈɛks̠ɪmoː]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /ˈek.si.mo/, [ˈɛksimo]
Verb
eximō (present infinitive eximere, perfect active exēmī, supine exēmptum); third conjugation
- I take out, take away, remove or extract
- Synonyms: removeō, adimō, dēmō, tollō, auferō, exhauriō, excipiō, āvertō, abdūcō, legō
- I free
- Synonyms: līberō, absolvō, excipiō, exonerō, prīvō
- Antonyms: refrēnō, coerceō, saepiō, officiō, obstō, comprimō, impediō, arceō, supprimō
- I release, deliver
- Synonyms: absolvō, persolvō, līberō, excipiō, vindicō, servō, exonerō, prīvō
- Antonyms: refrēnō, coerceō, saepiō, officiō, obstō, comprimō, impediō, arceō, supprimō
- I banish
- Synonyms: ablēgō, exsulō, expellō, pellō, exportō, āmoveō, fugō, auferō, ēiciō
- (of time) I consume, spend, waste
- Synonyms: dēgō, terō, cōnsūmō, trānsmittō, tollō, trādūcō, agō
- I except
- Synonyms: exclūdō, excipiō
Conjugation
Conjugation of eximō (third conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | eximō | eximis | eximit | eximimus | eximitis | eximunt |
imperfect | eximēbam | eximēbās | eximēbat | eximēbāmus | eximēbātis | eximēbant | |
future | eximam | eximēs | eximet | eximēmus | eximētis | eximent | |
perfect | exēmī | exēmistī | exēmit | exēmimus | exēmistis | exēmērunt, exēmēre | |
pluperfect | exēmeram | exēmerās | exēmerat | exēmerāmus | exēmerātis | exēmerant | |
future perfect | exēmerō | exēmeris | exēmerit | exēmerimus | exēmeritis | exēmerint | |
passive | present | eximor | eximeris, eximere | eximitur | eximimur | eximiminī | eximuntur |
imperfect | eximēbar | eximēbāris, eximēbāre | eximēbātur | eximēbāmur | eximēbāminī | eximēbantur | |
future | eximar | eximēris, eximēre | eximētur | eximēmur | eximēminī | eximentur | |
perfect | exēmptus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | exēmptus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | exēmptus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | eximam | eximās | eximat | eximāmus | eximātis | eximant |
imperfect | eximerem | eximerēs | eximeret | eximerēmus | eximerētis | eximerent | |
perfect | exēmerim | exēmerīs | exēmerit | exēmerīmus | exēmerītis | exēmerint | |
pluperfect | exēmissem | exēmissēs | exēmisset | exēmissēmus | exēmissētis | exēmissent | |
passive | present | eximar | eximāris, eximāre | eximātur | eximāmur | eximāminī | eximantur |
imperfect | eximerer | eximerēris, eximerēre | eximerētur | eximerēmur | eximerēminī | eximerentur | |
perfect | exēmptus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | exēmptus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | exime | — | — | eximite | — |
future | — | eximitō | eximitō | — | eximitōte | eximuntō | |
passive | present | — | eximere | — | — | eximiminī | — |
future | — | eximitor | eximitor | — | — | eximuntor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | eximere | exēmisse | exēmptūrum esse | eximī | exēmptum esse | exēmptum īrī | |
participles | eximēns | — | exēmptūrus | — | exēmptus | eximendus, eximundus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
eximendī | eximendō | eximendum | eximendō | exēmptum | exēmptū |
- May take passive impersonal use.
Derived terms
- exemplum
- exēmptilis
- exēmptiō
- exēmptor
- exēmptus
Descendants
- English: exempt
- Italian: esimere
References
- “eximo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “eximo”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- eximo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
- Carl Meißner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
- to erase a person's name from the list of the proscribed: e proscriptorum numero eximere aliquem
- to pass the whole day in discussion: dicendi mora diem extrahere, eximere, tollere
- to strike a person's name off the list of the accused: eximere de reis aliquem
- to erase a person's name from the list of the proscribed: e proscriptorum numero eximere aliquem
Portuguese
Verb
eximo
- first-person singular present indicative of eximir
Spanish
Verb
eximo
- first-person singular present indicative of eximir