exelbant
Romanian
Etymology
Borrowed from Russian аксельбантъ (akselʹbant).
Noun
exelbant n (plural exelbanturi)
- (dated) aiglet
Declension
Declension of exelbant
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) exelbant | exelbantul | (niște) exelbanturi | exelbanturile |
genitive/dative | (unui) exelbant | exelbantului | (unor) exelbanturi | exelbanturilor |
vocative | exelbantule | exelbanturilor |
References
- exelbant in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN