exculco
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ekˈskul.koː/, [ɛkˈskʊɫ.koː]
Verb
exculcō (present infinitive exculcāre, perfect active exculcāvī, supine exculcātum); first conjugation
- I trample
- I stamp
Inflection
Conjugation of exculco (first conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | exculcō | exculcās | exculcat | exculcāmus | exculcātis | exculcant |
imperfect | exculcābam | exculcābās | exculcābat | exculcābāmus | exculcābātis | exculcābant | |
future | exculcābō | exculcābis | exculcābit | exculcābimus | exculcābitis | exculcābunt | |
perfect | exculcāvī | exculcāvistī | exculcāvit | exculcāvimus | exculcāvistis | exculcāvērunt, exculcāvēre | |
pluperfect | exculcāveram | exculcāverās | exculcāverat | exculcāverāmus | exculcāverātis | exculcāverant | |
future perfect | exculcāverō | exculcāveris | exculcāverit | exculcāverimus | exculcāveritis | exculcāverint | |
passive | present | exculcor | exculcāris, exculcāre | exculcātur | exculcāmur | exculcāminī | exculcantur |
imperfect | exculcābar | exculcābāris, exculcābāre | exculcābātur | exculcābāmur | exculcābāminī | exculcābantur | |
future | exculcābor | exculcāberis, exculcābere | exculcābitur | exculcābimur | exculcābiminī | exculcābuntur | |
perfect | exculcātus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | exculcātus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | exculcātus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | exculcem | exculcēs | exculcet | exculcēmus | exculcētis | exculcent |
imperfect | exculcārem | exculcārēs | exculcāret | exculcārēmus | exculcārētis | exculcārent | |
perfect | exculcāverim | exculcāverīs | exculcāverit | exculcāverimus | exculcāveritis | exculcāverint | |
pluperfect | exculcāvissem | exculcāvissēs | exculcāvisset | exculcāvissēmus | exculcāvissētis | exculcāvissent | |
passive | present | exculcer | exculcēris, exculcēre | exculcētur | exculcēmur | exculcēminī | exculcentur |
imperfect | exculcārer | exculcārēris, exculcārēre | exculcārētur | exculcārēmur | exculcārēminī | exculcārentur | |
perfect | exculcātus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | exculcātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | exculcā | — | — | exculcāte | — |
future | — | exculcātō | exculcātō | — | exculcātōte | exculcantō | |
passive | present | — | exculcāre | — | — | exculcāminī | — |
future | — | exculcātor | exculcātor | — | — | exculcantor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | exculcāre | exculcāvisse | exculcātūrus esse | exculcārī | exculcātus esse | exculcātum īrī | |
participles | exculcāns | — | exculcātūrus | — | exculcātus | exculcandus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
nominative | genitive | dative/ablative | accusative | accusative | ablative | ||
exculcāre | exculcandī | exculcandō | exculcandum | exculcātum | exculcātū |
References
- exculco in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- exculco in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- exculco in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette