excoctus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of excoquō.
Participle
excoctus m (feminine excocta, neuter excoctum); first/second declension
- boiled
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | excoctus | excocta | excoctum | excoctī | excoctae | excocta | |
Genitive | excoctī | excoctae | excoctī | excoctōrum | excoctārum | excoctōrum | |
Dative | excoctō | excoctae | excoctō | excoctīs | excoctīs | excoctīs | |
Accusative | excoctum | excoctam | excoctum | excoctōs | excoctās | excocta | |
Ablative | excoctō | excoctā | excoctō | excoctīs | excoctīs | excoctīs | |
Vocative | excocte | excocta | excoctum | excoctī | excoctae | excocta |
References
- excoctus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- excoctus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- excoctus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette