exarans
Latin
Etymology
Present participle of exarō.
Participle
exarāns m or f or n (genitive exarantis); third declension
- ploughing
Declension
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | exarāns | exarāns | exarantēs | exarantia | |
Genitive | exarantis | exarantis | exarantium | exarantium | |
Dative | exarantī | exarantī | exarantibus | exarantibus | |
Accusative | exarantem | exarāns | exarantēs, exarantīs | exarantia | |
Ablative | exarante, exarantī1 | exarante, exarantī1 | exarantibus | exarantibus | |
Vocative | exarāns | exarāns | exarantēs | exarantia |
1When used purely as an adjective.