exacerbo
See also: exacerbó
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ek.saˈker.boː/, [ɛk.saˈkɛr.boː]
Verb
exacerbō (present infinitive exacerbāre, perfect active exacerbāvī, supine exacerbātum); first conjugation
- I exasperate, irritate, provoke
- I aggravate
Inflection
Conjugation of exacerbo (first conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | exacerbō | exacerbās | exacerbat | exacerbāmus | exacerbātis | exacerbant |
imperfect | exacerbābam | exacerbābās | exacerbābat | exacerbābāmus | exacerbābātis | exacerbābant | |
future | exacerbābō | exacerbābis | exacerbābit | exacerbābimus | exacerbābitis | exacerbābunt | |
perfect | exacerbāvī | exacerbāvistī | exacerbāvit | exacerbāvimus | exacerbāvistis | exacerbāvērunt, exacerbāvēre | |
pluperfect | exacerbāveram | exacerbāverās | exacerbāverat | exacerbāverāmus | exacerbāverātis | exacerbāverant | |
future perfect | exacerbāverō | exacerbāveris | exacerbāverit | exacerbāverimus | exacerbāveritis | exacerbāverint | |
passive | present | exacerbor | exacerbāris, exacerbāre | exacerbātur | exacerbāmur | exacerbāminī | exacerbantur |
imperfect | exacerbābar | exacerbābāris, exacerbābāre | exacerbābātur | exacerbābāmur | exacerbābāminī | exacerbābantur | |
future | exacerbābor | exacerbāberis, exacerbābere | exacerbābitur | exacerbābimur | exacerbābiminī | exacerbābuntur | |
perfect | exacerbātus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | exacerbātus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | exacerbātus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | exacerbem | exacerbēs | exacerbet | exacerbēmus | exacerbētis | exacerbent |
imperfect | exacerbārem | exacerbārēs | exacerbāret | exacerbārēmus | exacerbārētis | exacerbārent | |
perfect | exacerbāverim | exacerbāverīs | exacerbāverit | exacerbāverimus | exacerbāveritis | exacerbāverint | |
pluperfect | exacerbāvissem | exacerbāvissēs | exacerbāvisset | exacerbāvissēmus | exacerbāvissētis | exacerbāvissent | |
passive | present | exacerber | exacerbēris, exacerbēre | exacerbētur | exacerbēmur | exacerbēminī | exacerbentur |
imperfect | exacerbārer | exacerbārēris, exacerbārēre | exacerbārētur | exacerbārēmur | exacerbārēminī | exacerbārentur | |
perfect | exacerbātus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | exacerbātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | exacerbā | — | — | exacerbāte | — |
future | — | exacerbātō | exacerbātō | — | exacerbātōte | exacerbantō | |
passive | present | — | exacerbāre | — | — | exacerbāminī | — |
future | — | exacerbātor | exacerbātor | — | — | exacerbantor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | exacerbāre | exacerbāvisse | exacerbātūrus esse | exacerbārī | exacerbātus esse | exacerbātum īrī | |
participles | exacerbāns | — | exacerbātūrus | — | exacerbātus | exacerbandus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
nominative | genitive | dative/ablative | accusative | accusative | ablative | ||
exacerbāre | exacerbandī | exacerbandō | exacerbandum | exacerbātum | exacerbātū |
Derived terms
- exacerbātiō
- exacerbātor
- exacerbātrīx
Descendants
- English: exacerbate
- French: exacerber
- Italian: esacerbare
- Portuguese: exacerbar
- Spanish: exacerbar
References
- exacerbo in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- exacerbo in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- exacerbo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
Portuguese
Verb
exacerbo
- first-person singular present indicative of exacerbar
Spanish
Verb
exacerbo
- First-person singular (yo) present indicative form of exacerbar.