afwerpen
Dutch
Etymology
From Middle Dutch afwerpen. Equivalent to af + werpen.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈɑfʋɛrpə(n)/
Audio (file) - Hyphenation: af‧wer‧pen
Verb
afwerpen
- (transitive) to throw off, to cast off
- (transitive, figuratively) to produce, yield
- Het werk van de brandweer lijkt zijn vruchten af te werpen.
- The work of the fire department appears to yield its fruit.
Inflection
Inflection of afwerpen (strong class 3+7, separable) | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
infinitive | afwerpen | ||||||||
past singular | wierp af | ||||||||
past participle | afgeworpen | ||||||||
infinitive | afwerpen | ||||||||
gerund | afwerpen n|- class="vsHide" style="background: #E6E6FF;" | main clause | subordinate clause | ||||||
present tense | past tense | present tense | past tense | ||||||
1st person singular | werp af | wierp af | afwerp | afwierp | |||||
2nd person sing. (jij) | werpt af | wierp af | afwerpt | afwierp | |||||
2nd person sing. (u) | werpt af | wierp af | afwerpt | afwierp | |||||
2nd person sing. (gij) | werpt af | wierpt af | afwerpt | afwierpt | |||||
3rd person singular | werpt af | wierp af | afwerpt | afwierp | |||||
plural | werpen af | wierpen af | afwerpen | afwierpen | |||||
subjunctive sing.1 | werpe af | wierpe af | afwerpe | afwierpe | |||||
subjunctive plur.1 | werpen af | wierpen af | afwerpen | afwierpen | |||||
imperative sing. | werp af | ||||||||
imperative plur.1 | werpt af | ||||||||
participles | afwerpend | afgeworpen | |||||||
1) Archaic. |
Derived terms
- afwerping
Anagrams
- werpen af