evcik

evcik

Turkish

Etymology

From ev +‎ -cik.

Noun

evcik (definite accusative evciği, plural evcikler)

1. little house
2. (botany) catkin

Declension

Inflection
Nominative	evcik
Definite accusative	evciği
	Singular	Plural
Nominative	evcik	evcikler
Definite accusative	evciği	evcikleri
Dative	evciğe	evciklere
Locative	evcikte	evciklerde
Ablative	evcikten	evciklerden
Genitive	evciğin	evciklerin
Possessive forms Singular Plural 1st singular evciğim evciklerim 2nd singular evciğin evciklerin 3rd singular evciği evcikleri 1st plural evciğimiz evciklerimiz 2nd plural evciğiniz evcikleriniz 3rd plural evcikleri evcikleri

Derived terms

• evcikkıran

Related terms

• bir evcikli
• iki evcikli