aftreden
Dutch
Etymology
From Middle Dutch aftreden. Equivalent to af + treden.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈɑftreːdə(n)/
Audio (file) - Hyphenation: af‧tre‧den
Verb
aftreden
- (intransitive) to resign, abdicate
- (intransitive, archaic) to step down, to walk downward
- (intransitive, archaic) to walk away
- (transitive, archaic) to complete traversing (a given distance)
Inflection
Inflection of aftreden (strong class 5, separable) | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
infinitive | aftreden | ||||||||
past singular | trad af | ||||||||
past participle | afgetreden | ||||||||
infinitive | aftreden | ||||||||
gerund | aftreden n|- class="vsHide" style="background: #E6E6FF;" | main clause | subordinate clause | ||||||
present tense | past tense | present tense | past tense | ||||||
1st person singular | treed af | trad af | aftreed | aftrad | |||||
2nd person sing. (jij) | treedt af | trad af | aftreedt | aftrad | |||||
2nd person sing. (u) | treedt af | trad af | aftreedt | aftrad | |||||
2nd person sing. (gij) | treedt af | traadt af | aftreedt | aftraadt | |||||
3rd person singular | treedt af | trad af | aftreedt | aftrad | |||||
plural | treden af | traden af | aftreden | aftraden | |||||
subjunctive sing.1 | trede af | trade af | aftrede | aftrade | |||||
subjunctive plur.1 | treden af | traden af | aftreden | aftraden | |||||
imperative sing. | treed af | ||||||||
imperative plur.1 | treedt af | ||||||||
participles | aftredend | afgetreden | |||||||
1) Archaic. |
Derived terms
- aftreding
Descendants
- Afrikaans: aftree
Anagrams
- treden af