afscheren
Dutch
Etymology
From Middle Dutch afscheren, afsceren. Equivalent to af + scheren.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈɑfˌsxeː.rə(n)/
Audio (file) - Hyphenation: af‧sche‧ren
Verb
afscheren
- (transitive) to shave off
Inflection
| Inflection of afscheren (weak, separable) | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| infinitive | afscheren | ||||||||
| past singular | scheerde af | ||||||||
| past participle | afgescheerd | ||||||||
| infinitive | afscheren | ||||||||
| gerund | afscheren n|- class="vsHide" style="background: #E6E6FF;" | main clause | subordinate clause | ||||||
| present tense | past tense | present tense | past tense | ||||||
| 1st person singular | scheer af | scheerde af | afscheer | afscheerde | |||||
| 2nd person sing. (jij) | scheert af | scheerde af | afscheert | afscheerde | |||||
| 2nd person sing. (u) | scheert af | scheerde af | afscheert | afscheerde | |||||
| 2nd person sing. (gij) | scheert af | scheerde af | afscheert | afscheerde | |||||
| 3rd person singular | scheert af | scheerde af | afscheert | afscheerde | |||||
| plural | scheren af | scheerden af | afscheren | afscheerden | |||||
| subjunctive sing.1 | schere af | scheerde af | afschere | afscheerde | |||||
| subjunctive plur.1 | scheren af | scheerden af | afscheren | afscheerden | |||||
| imperative sing. | scheer af | ||||||||
| imperative plur.1 | scheert af | ||||||||
| participles | afscherend | afgescheerd | |||||||
| 1) Archaic. | |||||||||