estabornir
Catalan
Etymology
From Old Occitan estobezir, estabozir, from Vulgar Latin *stŭpĭdīre, from stupidus. Influenced in form by estamordir (“to stun”).
Pronunciation
- (Balearic) IPA(key): /əs.tə.buɾˈni/
- (Central) IPA(key): /əs.tə.burˈni/
- (Valencian) IPA(key): /es.ta.boɾˈniɾ/
Noun
estabornir (first-person singular present estaborneixo, past participle estabornit)
- (transitive) to knock senseless, to stun, to daze
- Synonym: atordir
Conjugation
Conjugation of estabornir (third conjugation with -eix- infix)
infinitive | estabornir | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
present participle | estabornint | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | estabornit | estabornida | |||||
plural | estabornits | estabornides | |||||
person | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
indicative | jo | tu | ell/ella vostè | nosaltres nós | vosaltres vós | ells/elles vostès | |
present | estaborneixo | estaborneixes | estaborneix | estabornim | estaborniu | estaborneixen | |
imperfect | estabornia | estabornies | estabornia | estaborníem | estaborníeu | estabornien | |
future | estaborniré | estaborniràs | estabornirà | estabornirem | estabornireu | estaborniran | |
preterite | estaborní | estabornires | estaborní | estabornírem | estaborníreu | estaborniren | |
conditional | estaborniria | estaborniries | estaborniria | estaborniríem | estaborniríeu | estabornirien | |
subjunctive | jo | tu | ell/ella vostè | nosaltres nós | vosaltres vós | ells/elles vostès | |
present | estaborneixi | estaborneixis | estaborneixi | estabornim | estaborniu | estaborneixin | |
imperfect | estabornís | estabornissis | estabornís | estaborníssim | estaborníssiu | estabornissin | |
imperative | — | tu | vostè | nosaltres | vosaltres vós | vostès | |
— | estaborneix | estaborneixi | estabornim | estaborniu | estaborneixin |
Derived terms
- estaborniment
Further reading
- “estabornir” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.