espita
Galician
Etymology
Probably from Gothic *𐍃𐍀𐌹𐍄𐌿𐍃 (*spitus),[1] from Proto-Germanic *spitō (“rod”); alternatively from a Gothic or Suevic [Term?] form derived from Proto-Germanic *speutą (“spear”).[2] Cognate with Portuguese espeto and Spanish espeto. Confer also English spit and Swedish spett.
Pronunciation
- IPA(key): /esˈpita̝/
Noun
espita m (plural espitas)
- large nail
- large needle
- awl
- spiked rod used for the recollection of razor clams
- spigot
Derived terms
- espeteira
Related terms
- espeto
- espicho
- gaspeto
References
- “espita” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
- “espita” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
- “espita” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.
- Joan Coromines; José A. Pascual (1983–1991), “espeto”, in Diccionario crítico etimológico castellano e hispánico (in Spanish), Madrid: Gredos
- Rivas Quintas, Eligio (2015). Dicionario etimolóxico da lingua galega. Santiago de Compostela: Tórculo. →ISBN, s.v. espeto.
Spanish
Etymology
From Gothic 𐍃𐍀𐌹𐍄𐌿𐍃 (spitus, “spit”), from Proto-Germanic *spituz.
Pronunciation
- IPA(key): /esˈpita/ [esˈpi.t̪a]
- Rhymes: -ita
- Syllabification: es‧pi‧ta
Noun
espita f (plural espitas)
- spigot, tap
- 2021 March 10, Carlos E. Cué, “El giro de Ciudadanos causa un terremoto político en España”, in El País:
- Murcia se ha convertido así en la espita que abre la guerra definitiva en el bloque de la derecha.
- (please add an English translation of this quote)
-
- spile
- (colloquial) boozehound
- (informal) dick; prick (penis)
Derived terms
- espitoso
Verb
espita
- inflection of espitar:
- third-person singular present indicative
- second-person singular imperative
Further reading
- “espita”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014