espargir
Catalan
Etymology
From Latin spargo (“scatter”), from Proto-Indo-European *(s)pregʰ- (“to scatter, to jerk”).
Pronunciation
- (Balearic) IPA(key): /əs.pəɾˈʒi/
- (Central) IPA(key): /əs.pərˈʒi/
- (Valencian) IPA(key): /es.paɾˈd͡ʒiɾ/
Verb
espargir (first-person singular present espargeixo, past participle espargit)
- To scatter, to strew to spread.
- Van espargir les seves cendres al riu Garona. ― They scattered his ashes in the River Garonne.
Conjugation
Conjugation of espargir (third conjugation with -eix- infix)
infinitive | espargir | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
present participle | espargint | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | espargit | espargida | |||||
plural | espargits | espargides | |||||
person | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
indicative | jo | tu | ell/ella vostè | nosaltres nós | vosaltres vós | ells/elles vostès | |
present | espargeixo | espargeixes | espargeix | espargim | espargiu | espargeixen | |
imperfect | espargia | espargies | espargia | espargíem | espargíeu | espargien | |
future | espargiré | espargiràs | espargirà | espargirem | espargireu | espargiran | |
preterite | espargí | espargires | espargí | espargírem | espargíreu | espargiren | |
conditional | espargiria | espargiries | espargiria | espargiríem | espargiríeu | espargirien | |
subjunctive | jo | tu | ell/ella vostè | nosaltres nós | vosaltres vós | ells/elles vostès | |
present | espargeixi | espargeixis | espargeixi | espargim | espargiu | espargeixin | |
imperfect | espargís | espargissis | espargís | espargíssim | espargíssiu | espargissin | |
imperative | — | tu | vostè | nosaltres | vosaltres vós | vostès | |
— | espargeix | espargeixi | espargim | espargiu | espargeixin |
Derived terms
- espargiment