esgonciar
Asturian
Etymology
From a compound of es- (from Latin ex-) and gonci (from Latin gomphus).
Verb
esgonciar (first-person singular indicative present esgoncio, past participle esgonciáu)
- to dislocate
- to break a body part
- ¿Sabíes ca'l mio xenru esgoncióse'l tsombu? ― Did you know my brother-in-law broke his back?
- to make something disjointed
- to unhinge
Conjugation
Conjugation of esgonciar
infinitive | esgonciar | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
gerund | esgonciando | ||||||
past participle | m esgonciáu, f esgonciada, n esgonciao, m pl esgonciaos, f pl esgonciaes | ||||||
person | first singular yo | second singular tu | third singular él/elli | first plural nosotros/nós | second plural vosotros/vós | third plural ellos | |
indicative | present | esgoncio | esgoncies | esgoncia | esgonciamos | esgonciáis | esgoncien |
imperfect | esgonciaba | esgonciabes | esgonciaba | esgonciábemos, esgonciábamos | esgonciabeis, esgonciabais | esgonciaben | |
preterite | esgoncié | esgonciasti, esgonciesti | esgonció | esgonciemos | esgonciastis, esgonciestis | esgonciaron | |
pluperfect | esgonciare, esgonciara | esgonciares, esgonciaras | esgonciare, esgonciara | esgonciáremos, esgonciáramos | esgonciareis, esgonciarais | esgonciaren, esgonciaran | |
future | esgonciaré | esgonciarás | esgonciará | esgonciaremos | esgonciaréis | esgonciarán | |
conditional | esgonciaría | esgonciaríes | esgonciaría | esgonciaríemos, esgonciaríamos | esgonciaríeis, esgonciaríais | esgonciaríen | |
subjunctive | present | esgoncie | esgoncies, esgoncias | esgoncie | esgonciemos | esgonciéis | esgoncien, esgoncian |
imperfect | esgonciare, esgonciara | esgonciares, esgonciaras | esgonciare, esgonciara | esgonciáremos, esgonciáramos | esgonciareis, esgonciarais | esgonciaren, esgonciaran | |
imperative | — | esgoncia | — | — | esgonciái | — |
Similar terms
- gonci