esgarrapar
Catalan
Etymology
Blend of esgarrar + arrapar.
Pronunciation
- (Balearic, Central) IPA(key): /əz.ɡə.rəˈpa/
- (Valencian) IPA(key): /ez.ɡa.raˈpaɾ/
- Rhymes: -a(ɾ)
- Homophone: esgarrapà
Verb
esgarrapar (first-person singular present esgarrapo, past participle esgarrapat)
- (transitive) to scratch
Conjugation
Conjugation of esgarrapar (first conjugation)
infinitive | esgarrapar | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
present participle | esgarrapant | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | esgarrapat | esgarrapada | |||||
plural | esgarrapats | esgarrapades | |||||
person | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
indicative | jo | tu | ell/ella vostè | nosaltres nós | vosaltres vós | ells/elles vostès | |
present | esgarrapo | esgarrapes | esgarrapa | esgarrapem | esgarrapeu | esgarrapen | |
imperfect | esgarrapava | esgarrapaves | esgarrapava | esgarrapàvem | esgarrapàveu | esgarrapaven | |
future | esgarraparé | esgarraparàs | esgarraparà | esgarraparem | esgarrapareu | esgarraparan | |
preterite | esgarrapí | esgarrapares | esgarrapà | esgarrapàrem | esgarrapàreu | esgarraparen | |
conditional | esgarraparia | esgarraparies | esgarraparia | esgarraparíem | esgarraparíeu | esgarraparien | |
subjunctive | jo | tu | ell/ella vostè | nosaltres nós | vosaltres vós | ells/elles vostès | |
present | esgarrapi | esgarrapis | esgarrapi | esgarrapem | esgarrapeu | esgarrapin | |
imperfect | esgarrapés | esgarrapessis | esgarrapés | esgarrapéssim | esgarrapéssiu | esgarrapessin | |
imperative | — | tu | vostè | nosaltres | vosaltres vós | vostès | |
— | esgarrapa | esgarrapi | esgarrapem | esgarrapeu | esgarrapin |