esenlik

esenlik

Turkish

Etymology

From esen +‎ -lik.

Pronunciation

• IPA^(key): [esenɫik]
• Hyphenation: e‧sen‧lik

Noun

esenlik (definite accusative esenliği, plural esenlikler)

1. health
2. soundness
3. well-being

Declension

Inflection
Nominative	esenlik
Definite accusative	esenliği
	Singular	Plural
Nominative	esenlik	esenlikler
Definite accusative	esenliği	esenlikleri
Dative	esenliğe	esenliklere
Locative	esenlikte	esenliklerde
Ablative	esenlikten	esenliklerden
Genitive	esenliğin	esenliklerin
Possessive forms Singular Plural 1st singular esenliğim esenliklerim 2nd singular esenliğin esenliklerin 3rd singular esenliği esenlikleri 1st plural esenliğimiz esenliklerimiz 2nd plural esenliğiniz esenlikleriniz 3rd plural esenlikleri esenlikleri

Synonyms

• afiyet