Eselei
German
Etymology
From Esel (“donkey”) + -ei.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈeːzlaɪ̯]
- Rhymes: -aɪ̯
Noun
Eselei f (genitive Eselei, plural Eseleien)
- folly
Declension
Declension of Eselei
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
indef. | def. | noun | def. | noun | |
nominative | eine | die | Eselei | die | Eseleien |
genitive | einer | der | Eselei | der | Eseleien |
dative | einer | der | Eselei | den | Eseleien |
accusative | eine | die | Eselei | die | Eseleien |
Further reading
- Eselei in Duden online